Met alle kennis over hygiëne, voedsel en gezondheid is het leven een voortdurende strijd tegen zichzelf geworden. Als het verlangen naar een ellenlang leven ons in de greep heeft, hebben we er alles voor over om het leven te lengen – als het even kan: zonder einde. Maar wie dat verlangen niet (meer) heeft, wordt gedwongen om zich listig en bedrieglijk te gaan gedragen. De drang en dwang die voorstanders van een ellenlang leven uitoefenen, miskent dat er heel veel mensen zijn die op een gegeven moment dat verlangen niet meer ervaren. Huib Drion zette het zelfgewilde levenseinde in 1991 op de agenda en Coöperatie Laatste Wil is opgericht om voor en met de leden van dit samenwerkingsverband een humaan werkend laatstewilmiddel beschikbaar te krijgen. In dit boekje wordt duidelijk gemaakt dat de leden van Coöperatie Laatste Wil geen zonderlingen zijn, maar gewone mensen met een legitiem verlangen. Het boekje geeft ‘ons’ antwoord op thema’s als ‘leeftijdsgrens’, ‘druk op ouderen’, ‘hellend vlak’, ‘marginale toetsing’, ‘wils(on)bekwaamheid’ en ‘groepen in moeilijkheden’.