De zijderoutes

Geschreven bij De zijderoutes

Geen oordeel over het boek. Het ziet er prachtig uit en vast heel leuk voor kinderen. Maar let op. Ik bestelde dit boek toen ik koos voor de optie "hardcover" van "De zijderoutes", daardoor kreeg ik deze geïllustreerde kindereditie. Totaal andere tekst en dus NIET een hardcover van "De zijderoutes", maar gewoon een kinderversie met illustratie. Dus bestel niet per ongeluk de verkeerde ;-)

Geschreven bij De zijderoutes

Het boek is rijk aan feitenkennis gebaseerd op uitvoerig bronmateriaal. Maar daar ligt tevens de valkuil: de auteur overvalt je met eindeloze hoeveelheden feiten, namen en gebeurtenissen waarin je op den duur de weg kwijt raakt. Periodes worden vaker overlappend beschreven, onontkoombaar want er is een bepaalde lijn in gebeurtenissen nodig om de kern ervan te bevatten, maar vervolgens ontstaan weer nieuwe lijnen in parallelle gebeurtenissen waardoor je uiteindelijk behoefte krijgt aan een schematische weergave. De de door mij gelezen e-book versie laat alleen schetsmatige landkaarten met pijlen van 'gebeurtenis-bewegingen' zien, maar deze geven geen totaal overzicht. Ik weet niet hoe de normale versie is. Kortom, een nuttig boek waarin je niet te lang achter elkaar moet lezen want dan gaat het je duizelen. Beetje bij beetje tot je nemen is beter.

Geschreven bij De zijderoutes

Kocht het boek eigenlijk voor mijn nichtje maar vond het zo mooi dat ik er ook eentje voor mezelf hebt gehaald. Voor het verhaal moet je wel even gaan zitten, maar is wel heel interessant en de tekeningen zijn supermooi en trippy!

Geschreven bij De zijderoutes

Dit boek is dik en leest vooral in het begin niet zo heel vlot. Dat kwam vooral omdat mijn eigen kennis van de geschiedenis in die eerste periode uit het boek, erg beperkt is en ik daardoor meer tijd nodig had om alles te begrijpen, om de hoofdrolspeler te kunnen plaatsen.
Naarmate ik dichter bij het nu kwam, las het vlotter omdat ik de geschiedenis veel beter kende, de politieke en avontuurlijke actoren kon plaatsen.

Het is een lijvig boek dat veel duiding geeft bij hoe Europa, het Midden-Oosten, Azie en Amerika geworden zijn tot wat ze nu zijn.
Ik onthoud vooral de golfbeweging die de geschiedenis constant maakt, ook nu nog. Er wordt een tijdje vreedzaam samengeleefd, maar dan begint iemand of een land een ander het hof te maken of agressief te bejegenen en dan zit het spel op de wagen. Grenzen worden opnieuw getrokken, landsdelen worden verdeeld alsof men stratego aan het spelen is in plaats van met echte mensen bezig is. Na een uitbarsting van geweld volgt dan weer een rustige periode tot heel de zooi weer opnieuw begint.
Ieder land wil een deel van de koek, liefst het beste deel met de meeste grondstoffen en gronden die het meeste opbrengen. Tussendoor komen er dan meestal ook nog verloren oogsten langs, ziekten die de bevolking decimeren, hongersnood. Kortom, veel kommer en kwel.

We mogen dan nu wel vinden dat ISIS zeer grof en onmenselijk tekeer gaat, maar eigenlijk doen ze niet veel anders dan wat de kruisvaarders in de middeleeuwen deden. Ik keur geen van beide goed.

Het wereldbeeld zal constant veranderen. Nu komt China erg op, Rusland is zich aan het herpositioneren, Turkije wil zijn deel, Europa is aan het verzwakken en Amerika moet ook zijn plaats terug gaan opeisen, Japan wil ook nog zijn deel. Het worden interessante tijden.

Geschreven bij De zijderoutes

In dit boek wordt de wereldgeschiedenis beschreven zoals we die allemaal wel kennen, maar dan niet vanuit het Nederlandse of het West-Europesche standpunt bezien, maar vanuit het perspectief van de behandelde andere beschavingen. Dat levert een heel andere (kijk op de) geschiedenis op dan we gewend zijn. Na het lezen van dit boek zal niemand meer zomaar roepen dat onze cultuur superieur is. Eigenlijk is er maar een conclusie mogelijk: alle culturen hadden hun mooie en vooral ook hun buitengewoon slechte kanten. Dit boek zou ik daarom zeker willen aanbevelen voor onze politici en daarom ook aan alle stemmers.

Geschreven bij De zijderoutes

Ken de geschiedenis, ze is waardevol om van te leren en te bergijpen wat in deze tijd speelt.
Daarvoor biedt dit boek een uitgelezen mogelijkheid op een heel toegankelijke manier.
Europa is niet het centrum van de wereld. Dat lag eerst in het verre oosten. Dank zij de zijderoutes hebben we via het Midden Oosten en Griekenland/Italie de kennis uit het oosten gekregen waarmee we ons in Europa lag hebben kunnen ontwikkelen tot de toonaangevend koloniale machten die we zijn geweest. Nu zie je dat langs die oude handelswegen het oosten opnieuw opkomt.
Een boeiend, goed geschreven en uitstekend leesbaar vertaald boek

Geschreven bij De zijderoutes

Dit zou een standaard werk moeten zijn op scholen. Gaat niet te diep in op periodes in de geschiedenis maar geeft een goed overzicht wat met behulp van andere boeken per periode uitgediept kan worden mocht daar interesse voor zijn. Het zou fijn zijn als dit boek ondersteund zou worden door een website waar bijvoorbeeld een tijdlijn op zou kunnen staan en misschien enkele interactieve wereldkaarten want met alleen lezen van zo'n 900 bladzijden raak je al snel het overzicht kwijt. Maar zeker de moeite waard om een eerste indruk te krijgen van de wereldgeschiedenis.

Ontzettend heldere en leesbare beschrijving van het belang en ontwikkelingen van de zijderoutes. Zeer actueel in deze tijd.

Geschreven bij De zijderoutes

Dit boek sprak me aan, omdat er eindelijk iets geschreven werd over de Zijderoute en de grote beschavingen die hebben bestaan in de regio van het huidige Irak. Maar al in de eerste hoofdstukken veranderde mijn interesse in teleurstelling:

Al gelijk aan het begin lezen we zijn motivatie om dit boek te schrijven: Wetenschappers in het westen zijn lange tijd te zeer euro-centrisch geweest en het is tijd om te laten zien dat er een hele wereld is buiten Europa. Europa, zo zegt hij, is in het grootste deel van zijn geschiedenis slechts een achterafdorp geweest. Hoewel dit absoluut waar is, is dit it onderliggende motief meteen ook het zwaktepunt van het boek: In zijn drive zijn medecollega's te overtuigen gaat Frankopan wel erg liberaal om met het bronmateriaal en is zijn boek gekleurd door zijn eigen mening. Twee doodzondes voor een historicus.

Frankopan heeft de neiging bepaalde feiten te onderstrepen, maar de andere kant van dezelfde zaak te negeren, als dit het plaatje wat hij wil schetsen ondermijnt.
Dit begint vrij onschuldig als het boek begint met het Perzische rijk, wat hij het eerste hoogstaande wereldrijk noemt, maar daarbij even de oude Egyptenaren, de Sumeriërs en andere grote culturen in de eeuwen ervoor vergeet. Maar naarmate de tijd in het boek verstrijkt, worden de mensen in Europa in een steeds negatiever daglicht geplaatst, terwijl andere culturen als moreel superieur worden beschouwd. Als je Frankopan moet geloven waren de Meso-Amerikaanse culturen van een haast verlichtte soort en leerden ze het concept van oorlogsvoeren pas kennen toen de Europeanen aan land kwamen. Iedere lezer/onderzoeker die zich heeft verdiept in de Midden- en Zuid-Amerikaanse geschiedenis weet dat dit onzin is: De Azteken waren een militaristische cultuur en ook de Maya's hebben veel van hun grondgebied verworven door oorlogvoering. Daarin zijn ze niet anders geweest dan de andere grote beschavingen in de wereld.

Door de geschiedenis op deze wijze te herschrijven bewijst hij al deze culturen een slechte dienst. Het is niet nodig om feiten te verdoezelen, hoe pijnlijk ze ook zijn. De menselijke geschiedenis is robuust genoeg om ons, met al zijn successen en tekortkomingen, te overtuigen van de waarde van ieder aspect ervan. Frankopan verandert de uiterst complexe geschiedenis van vele eeuwen in een simpel 'good cop, bad cop' verhaaltje en dat is een geschiedkundige onwaardig.

Het slechtste geschiedenisboek dat ik in een lange tijd gelezen heb.

Geschreven bij De zijderoutes

Frankopan geeft een versie van de wereldgeschiedenis vanuit een niet-westers perspectief. Beginnend in de oudheid van Alexander de Grote en daarna de Romeinen, schetst hij de importantie van de zijderoutes door centraal Azië als aanzet tot culturele ontwikkeling en daaruit voortvloeiende strijd om de macht. In het hele boek blijft de focus op het belang van de geografische ligging van Iran, Arabië, de Levant en Turkije als doorvoerhaven voor handel en kennis tussen oost en west. Zelfs na de ontdekking van Amerika en in de koloniale periode bleef dit gebied een gewild bezit voor de koloniale machten. Dit duurt voort tot de huidige tijd met olie als nieuwe onderliggende waarde. Vooral de beschrijving van het belang gedurende de eerste en tweede wereldoorlog alsmede de Golfoorlogen geven een heel nieuwe kijk op de wereldgeschiedenis.