Geschreven bij De zijderoutes
Dit boek is dik en leest vooral in het begin niet zo heel vlot. Dat kwam vooral omdat mijn eigen kennis van de geschiedenis in die eerste periode uit het boek, erg beperkt is en ik daardoor meer tijd nodig had om alles te begrijpen, om de hoofdrolspeler te kunnen plaatsen.
Naarmate ik dichter bij het nu kwam, las het vlotter omdat ik de geschiedenis veel beter kende, de politieke en avontuurlijke actoren kon plaatsen.
Het is een lijvig boek dat veel duiding geeft bij hoe Europa, het Midden-Oosten, Azie en Amerika geworden zijn tot wat ze nu zijn.
Ik onthoud vooral de golfbeweging die de geschiedenis constant maakt, ook nu nog. Er wordt een tijdje vreedzaam samengeleefd, maar dan begint iemand of een land een ander het hof te maken of agressief te bejegenen en dan zit het spel op de wagen. Grenzen worden opnieuw getrokken, landsdelen worden verdeeld alsof men stratego aan het spelen is in plaats van met echte mensen bezig is. Na een uitbarsting van geweld volgt dan weer een rustige periode tot heel de zooi weer opnieuw begint.
Ieder land wil een deel van de koek, liefst het beste deel met de meeste grondstoffen en gronden die het meeste opbrengen. Tussendoor komen er dan meestal ook nog verloren oogsten langs, ziekten die de bevolking decimeren, hongersnood. Kortom, veel kommer en kwel.
We mogen dan nu wel vinden dat ISIS zeer grof en onmenselijk tekeer gaat, maar eigenlijk doen ze niet veel anders dan wat de kruisvaarders in de middeleeuwen deden. Ik keur geen van beide goed.
Het wereldbeeld zal constant veranderen. Nu komt China erg op, Rusland is zich aan het herpositioneren, Turkije wil zijn deel, Europa is aan het verzwakken en Amerika moet ook zijn plaats terug gaan opeisen, Japan wil ook nog zijn deel. Het worden interessante tijden.