Tirza

Geschreven bij Tirza

Ik vond het een erg vervelend boek om te lezen. Zeer langdradig. Was halverwedge met het boek en er was nog niks concreets gebeurd. Slecht verhaal. Hoort niet thuis in de boeken top 10.

Geschreven bij Tirza

Het is erg jammer dat de film, en dus deze editie pas begint om twee derde van het orginele boek. Hierdoor is het niet altijd te begrijpen wat er echt in Hofmeester (de hoofdpersoon) omgaat en doet wat hij doet. De film editie van het boek vind ik ook erg langdradig in vergelijking met het orgineel. Ik zou aanraden om het orginele boek te lezen en niet deze film editie.

Geschreven bij Tirza

vanaf het begin vond ik het boek ongeloofwaardig: ik ken genoeg vreemde personen, maar een moeder die plots weg gaat en plots weer terug komt zonder haar dochters te missen snap ik niet. De switch tussen een sapje en seks begreep ik ook al niet. Grunberg zal mijn schrijver wel niet zijn, aangeizen hij met dir boek wel meerdere prijzen heeft gewonnen.

Ik had het boek nodig voor school. Het was niet wat ik er van verwachtte, het verhaal is spannend en uniek, maar het is ook een beetje vreemd en onrealistisch. Als ik eerlijk ben zou ik het boek niet aanbevelen omdat het zo dik is en een beetje langdradig. Ik ben ook niet zo'n fan van de schrijfstijl. Over het algemeen vind ik het een leuk verhaal, met veel twists die je niet zou verwachten. Verder zal ik niks over de inhoud vertellen voor de mensen die het nog willen lezen.

Moeilijk boek.
Staat op mijn lijst voor school maar na 110 blz ben ik afgehaakt.

Geschreven bij Tirza

Ik heb het boek net uit en moet me aansluiten bij enkele beoordelingen van hieronder: Ik vond het in zijn geheel teleurstellend. Er zaten enkele intelligente bedenkingen in over het leven en relaties, maar het verhaal en de karakters misten heel wat realisme en diepgang. Een meesterwerk is dit zeker niet en de vergelijking met grote Russische schrijvers uit het Juryrapport van de Gouden uil is helemaal uit de lucht gegrepen. Grunberg probeert een hedendaags verteller te zijn, maar i.p.v. in de kopgroep zit hij voor mij eerder achteraan in het peleton: tussen Koch en Brusselmans maar ver achter Zafon en Hosseini om maar enkelen te noemen.
Het is duidelijk dat Grunberg ‘om den brode’ (elke dag x-aantal pagina’s) schrijft en dat daardoor het verhaal regelmatig van richting of toon verandert, zonder een bepaalde lijn of opbouw. Ook de personnages veranderen (zonder duidelijke reden) van karakter en temperament. Hofmeester wordt in het begin bv. afgeschilderd als een introverte saaie huisvader en naar het einde toe wordt hij opeens een joviale moderne Indiana Jones die menigeen begeestert. Zijn echtgenote is in het begin dan weer een zelfzekere brutale ‘femme fatale’ en naar het einde toe een bezorgde afhankelijke moeder-huismus. Niet erg geloofwaardig, evenals sommige passages in het verhaal: Hofmeester wordt betrapt met zijn broek op de enkels tijdens het feest voor zijn dochter. Een kwartiertje later loopt hij doodleuk terug tussen de gasten alsof er niets gebeurd is. Zo zit het boek vol met ondenkbare situaties en onwezenlijke dialogen.
‘Tirza’ gaat terug het schap in bij de ‘flutboeken’. Ook ‘Huid en haar’ van Grunberg vond ik bijzonder zwak. Snel een kwaliteitsboek uitzoeken om af te kikken...

Geschreven bij Tirza

Ik heb zojuist heb boek uitgelezen..Met veel moeite moet ik erbj zeggen.Ik vond het een saai, langdradig boek met pas in het laatste deel wat spanning en leesbare passages...Wat een tegenvaller zeg!

Geschreven bij Tirza

Ondanks mijn antipathie tegen de persoon Grundberg las ik op aanraden van mijn vriendin 'Tirza'. Vanaf het eerste moment raak je verstrikt in de depressieve gedachtenwereld van de hoofdpersoon, wat er toe kan leiden dat je onmiddellijk stopt met lezen, of juist wilt weten hoe het verder gaat. Bij mij was het laatste het geval. Onvoorstelbare dialogen van de man met zichzelf...heel griezelig hoe ver hij in de liefde (of bezittingsdrang, hoe je het maar wilt noemen) voor zijn dochter gaat. Absoluut niet voorspelbaar en zo ontzettend knap geschreven. Het verhaal liet me, ook lang nadat ik het uit had, niet los. In zijn soort en als het je pakt een pageturner, maar geen gemakkelijke stof. Voor mij een onvergetelijk boek.

Geschreven bij Tirza

Zojuist heb ik "Tirza" van Arnon Grunberg uitgelezen en dichtgeslagen. Wat kan ik erover zeggen? Ik vind het een heel apart verhaal. Een verhaal waarin voor mijn gevoel enerzijds heel veel gebeurt, en anderzijds vrij weinig. Er worden veel herinneringen in beschreven. Ik wist niet goed wat ik van Jõrgen Hofmeester moest denken. Soms vond ik hem aardig, wijs en zorgzaam overkomen, dan weer heel irritant, onaardig en onberekenbaar. Daardoor werden mijn gevoelens nogal heen en weer geslingerd. Sommige stukken vind ik saai en langdradig. Andere stukken vind ik zeer meeslepend, intrigerend en interessant. De aap die op het eind uit de mouw komt, had ik niet zien aankomen. Heftig, shockerend, maar wel passend in dit bizarre, onalledaagse verhaal. Ik vind het redelijk goed. Het is niet één van de beste boeken die ik in mijn leven heb gelezen. Ik beoordeel het met 3 sterren.

Geschreven bij Tirza

gezeur langdradig raar eind. Snap niet hoe zo'n boek een prijs kan winnen. In ieder geval niet de NS publieksprijs als het aan mij ligt!