Spreekwoorden, gezegden, tegelwijsheden, vaste uitdrukkingen... Vroeger werden ze van generatie op generatie overgedragen. Dan leerde je gewoon van je ouders dat oost west, thuis best was. En dat de pot de ketel verwijt. En hoe een koe een haas vangt.
Maar helaas is vroeger voorbij. Tegenwoordig hebben we het klokkenspel wel horen luiden, maar weten we niet meer waar de lepel hangt. En zien we door de slomen het mos niet meer.
In 'Aan mijn wijf geen polonaise' presenteert Jan Dijkgraaf keurig gerubriceerd hoe 'de jeugd van tegenwoordig' (van 8 tot 80, overigens) de pareltjes uit de Nederlandse taal weet te verkrachten. Of juist mooier weet te maken. In elk geval: van een nieuwe betekenis voorziet.
* Ik voel mij als een vis in het natte
* Berouw komt na de blonde
* Botox op je hoofd hebben
* Een boekje voor het bloeden