Geschreven bij Zijn en tijd
Had ik geweten dat dit boek zo moeilijk zou zijn om doorheen te komen, dan had ik ermee gewacht en eerst andere werken gelezen. Maar door mijn dorst voor filosofie besloot ik dit boek in huis te nemen. In het begin merkte ik al een bijzondere schrijfstijl, een schrijfstijl dat niet te vergelijken is met welke filosoof dan ook.
Martin Heidegger was een echte metafysicus en naar mijn idee duidelijk beïnvloed door Immanuel Kant die de metafysica zoals die door Aristoteles was geschreven compleet op zijn grondvesten heeft doen schudden. Binnen de nieuwe metafysica heeft Martin Heidegger een poging gedaan om een volledige analyse te maken van het "zijn". Aan het einde wordt al gauw duidelijk dat de analyse van dit "zijn" niet kan existeren zonder de tijd erbij in betrekking te nemen.
Ik zal eerlijk zeggen dat ik het einde van dit werk niet bevredigend vond. Maar waarschijnlijk vond de originele auteur dit ook niet, getuige de verschillende werken die erna zijn gepubliceerd. Naar mijn weten is het Martin Heidegger dan ook nooit volledig gelukt om zijn ideeën voor wat betreft het "zijn" op papier te zetten. Zoals hij het zelf zei "werd hij in zijn ideeën beperkt door de taal en zorgde deze barriére ervoor dat het voor hem onmogelijk was om al zijn ideeën op papier te zetten".
Niettemin is zijn taalgebruik zowiezo van een niveau dat menig lezer zal afschrikken. Ik dacht meerdere keren dat het aan mij lag, maar aan het einde van het boek werd ik gerustgesteld en las ik zelfs dat het de vertaler niet zou verbazen dat sommige paragrafen voor enkele lezers bijna onleesbaar zijn.
Niettemin is dit zeker een boek dat elke liefhebber danwel praktiserend filosoof in zijn boekenkast moet hebben staan. Had ik geweten dat het boek zo ingewikkeld was, dan had ik ermee gewacht. Maar blij ben ik zeker dat ik hem heb gelezen en wellicht dat ik hem over een paar jaar opnieuw ga lezen met de kennis waarover ik dan beschik.