De prins had bijna alles wat andere mensen niet hebben: een fiets met vierenzestig versnellingen, twaalf motoren, vijf sportauto's en zeven racewagens. Hij had acht renpaarden en een mooi sneeuwwit paard. Dat was zijn lievelingspaard. Hij had geen broertjes of zusjes, maar wel een lieve vader en moeder. Hij leidde een gelukkig leven, tot zijn vader zei: 'Jongen, ik ben oud. Het zal niet lang meer duren of jij moet de kroon van mij overnemen. Maar voor het zo ver is, moet je trouwen.'
De prins wilde zijn fijne leventje helemaal niet opgeven om koning te worden en het land te moeten regeren. Maar toen zijn vader hem erop wees dat de wereld vol prinsessen is, die allemaal willen trouwen, vond de prins het een schitterend avontuur. Zo vertrok de prins, en de een na de andere prinses viel voor hem. Maar zodra de prinsessen hem wat beter leerden kennen, was hun verliefdheid snel voorbij. De prins vond het niet erg, hij wist wel dat alle prinsessen toch wachtten op de prins op het witte paard. Maar na de zoveelste afwijzing begon de prins te twijfelen. Wat nou als niemand, geen enkele prinses, hem wilde hebben?