Op zoek naar het verloren geluk

Geschreven bij Op Zoek Naar Het Verloren Geluk

Dit boek heeft mijn kijk op opvoeden flink veranderd. In het westen lijkt het wel alsof opvoeden vaak een soort wedstrijd of oorlog is van jou tegen je kind. Des te vaker jij wint van je kind, des te beter jij als ouder bent. Met winnen van je kind, bedoel ik: wie krijgt er zijn zin? Het einddoel is om het gedrag van je kind zoveel mogelijk te beinvloeden. Toen ik ontdekte dat ik zwanger was, voelde ik me nogal uit het veld geslagen door het vooruitzicht dat ik de komende ong. 20 jaar strikt en consistent moest gaan zijn.

Jean laat zien hoe je een kind kunt opvoeden vanuit empathie. Ze laat zien dat een baby graag continue vastgehouden wil worden, omdat dat een zeer legitieme, diep menselijke behoefte is. Het is niet iets wat je je kind zo snel mogelijk moet afleren, om het zelfstandig te maken voor 'de echte wereld'. Dit boek laat je zien hoe je samen kunt leven met je kind. Hoe je liefdevol, empathisch en oprecht je kind kunt opvoeden, zonder dat het verwend wordt. Ze daagt je uit om eens aan te nemen dat je kind een diep-sociale natuur heeft. Het is geen a-sociaal wezen wat gesocialiseerd moet worden.

Een ander fantastisch inzicht wat ze biedt is om niet je leven op je kind te richten. Het kind kijkt JOU aan met vragende ogen, omdat het graag wil dat jij voordoet hoe het leven geleefd wordt. Ga dus niet vragend terug kijken en je kind bedelven onder vragen als: wat wil je eten, dragen, doen, etc. Ga juist zoveel mogelijk je normale gang en laat het kind observeren. Langzaamaan zal het kind zelf meer en meer gaan participeren en bijdragen aan de familie waarin het geboren is. Kinderen willen nuttig zijn, daarom pakken ze alles wat jij pakt en willen ze helpen met de was, opruimen, etc.

Tot slot laat Jean zien dat babies wel degelijk hele wijze wezens zijn die vertrouwen verdienen. Hang niet de hele dag als een schaduw over je kind heen, ook al ben je bang dat er van alles mis gaat. Straal uit dat jij ze vertrouwt. Als ze al eens vallen en huilen, maak het dan niet erger door al jouw angst op hen te projecteren. Observeer gewoon wat het kind nodig heeft en wees beschikbaar. Vertrouw op je kind.

Ik kan wel doorgaan en doorgaan. Dit boek is echt een juweel. Lees het alsjeblieft.

Geschreven bij Op Zoek Naar Het Verloren Geluk

Toen ik zwanger wilde worden van onze eerste heb ik dit boek gelezen. Iedere aanstaande ouder zou het moeten lezen om te begrijpen hoe je een baby moet behandelen. Als iedereen haar/zijn baby zo zou koesteren als de bedoeling is zouden de meeste gevallen van psychische gestoordheid, ongelukkig zijn, onzeker zijn m.i. voorkomen kunnen worden. Zegt het voort en laat zoveel mogelijk aanstaande ouders dit a.u.b. lezen!

Ik ben zo vreselijk blij dat ik éérst DIT boek ( en niet een 1 of ander ànder opvoedings/ kinderboek) gelezen heb, voor de geboorte van mijn eerste kind.
Ik ben zo dankbaar dat ik het door iemand aangeraden kreeg, ik zou het ieder ander mens kunnen aanraden, met of zonder kinderen.
Het heeft, kan ik wel zeggen niet alleen mijn blik op opvoeding en kinderen veranderd, maar gedeeltelijk zelfs mijn blik op het leven. Het herinnert ons eraan, dat we bv. steeds dankbare mensen moeten proberen te zijn, en dag "werken" iets is, wat ons blij zou moeten maken. Niet alleen omdat we kùnnen werken, maar simpelweg omdat het ons levensonderhoud is en we hier op aarde zijn om gelukkig te worden/ zijn.
Mijn oudste nu bijna 2 vindt het nog steeds heerlijk om gedragen te worden. Het kost me vaak nog steeds moeite mijn oude opvoedings gedachten ( dat wat je van geleerd en meegekregen hebt zal je nooit 100% achter je kunnen laten) " los te laten", maar ik denk nog steeds bijna dagelijks aan de Indianen en hoe Jane Liedhof beschrijft hoe het er daar aan toe gaat. (En wat de door haar vastgestelde resultaten zijn, van hòe dingen daar in de jungle gedaan worden.) Bv. de instelling bij minder leuke dingen.

Ik moet erbij zeggen dat ik dit boek in het Duits gelezen heb, ook hier was de vertaling af en toe iets verwarrend. Ik denk dat ik het een tweede keer in de oorspronkelijke, engelse taal zou lezen. Ik kan me goed voorstellen dat de Nederlandse vertaling een lastige klus was.
Toegegeven, er staan een paar puntjes in waar ik het minder mee eens ben, maar ik denk dat ieder voor zich uit dit boek moet halen en meenemen wat hij/ zij er goed aan vindt. Ik heb er iig. heel erg veel aan gehad en vind het een absolute aanrader!

Ik heb dit boek in het Engels gelezen en het is geen makkelijk leesvoer, maar zeer de moeite waard! Het heeft mijn kijk op de wereld en de mensen om me heen veranderd. Ik raad het iedereen aan en vooral ouders en opa's en oma's! Mijn oudste zoon is al 2 en de jongste is 8 mnd. Ik heb op advies van een lactatiekundige een aantal dingen volgens dit boek gedaan, maar als ik dit boek eerder had gelezen, had ik het nog beter kunnen doen! Wie heeft het concept kinderwagen bedacht? Als je erover na gaat denken, is het toch eigenlijk raar dat we het normaal vinden om een baby in een kinderwagen te leggen? Die hoort toch net als een aapje dicht tegen z'n moeder aan?

Dit boek heeft mijn kijk op opvoeden flink veranderd. In het westen lijkt het wel alsof opvoeden vaak een soort wedstrijd of oorlog is van jou tegen je kind. Des te vaker jij wint van je kind, des te beter jij als ouder bent. Met winnen van je kind, bedoel ik: wie krijgt er zijn zin? Het einddoel is om het gedrag van je kind zoveel mogelijk te beinvloeden. Toen ik ontdekte dat ik zwanger was, voelde ik me nogal uit het veld geslagen door het vooruitzicht dat ik de komende ong. 20 jaar strikt en consistent moest gaan zijn.

Jean laat zien hoe je een kind kunt opvoeden vanuit empathie. Ze laat zien dat een baby graag continue vastgehouden wil worden, omdat dat een zeer legitieme, diep menselijke behoefte is. Het is niet iets wat je je kind zo snel mogelijk moet afleren, om het zelfstandig te maken voor 'de echte wereld'. Dit boek laat je zien hoe je samen kunt leven met je kind. Hoe je liefdevol, empathisch en oprecht je kind kunt opvoeden, zonder dat het verwend wordt. Ze daagt je uit om eens aan te nemen dat je kind een diep-sociale natuur heeft. Het is geen a-sociaal wezen wat gesocialiseerd moet worden.

Een ander fantastisch inzicht wat ze biedt is om niet je leven op je kind te richten. Het kind kijkt JOU aan met vragende ogen, omdat het graag wil dat jij voordoet hoe het leven geleefd wordt. Ga dus niet vragend terug kijken en je kind bedelven onder vragen als: wat wil je eten, dragen, doen, etc. Ga juist zoveel mogelijk je normale gang en laat het kind observeren. Langzaamaan zal het kind zelf meer en meer gaan participeren en bijdragen aan de familie waarin het geboren is. Kinderen willen nuttig zijn, daarom pakken ze alles wat jij pakt en willen ze helpen met de was, opruimen, etc.

Tot slot laat Jean zien dat babies wel degelijk hele wijze wezens zijn die vertrouwen verdienen. Hang niet de hele dag als een schaduw over je kind heen, ook al ben je bang dat er van alles mis gaat. Straal uit dat jij ze vertrouwt. Als ze al eens vallen en huilen, maak het dan niet erger door al jouw angst op hen te projecteren. Observeer gewoon wat het kind nodig heeft en wees beschikbaar. Vertrouw op je kind.

Ik kan wel doorgaan en doorgaan. Dit boek is echt een juweel. Lees het alsjeblieft.

Zowel mijn partner als ik hebben dit boek gelezen toen we zwanger waren van ons eerste kindje. We hebben meteen na het lezen van dit boek besloten geen kinderwagen te nemen maar te investeren in verschillende draagdoeken en een draagzak. Een beslissing waar we zéér tevreden over zijn!Onze dochter gaat overal mee naar toe en straalt veel vreugde en vertrouwen uit! De inzichten uit het boek maken écht een verschil. Het boek is fantastisch en geeft een nieuwe andere kijk op kinderen en ouderschap. Wel even doorheen de inleiding geraken. Soms is het boek wat moeilijk te lezen ( de zinsbouw etc)omwille van de vertaling denk ik. WAARDEVOL!!!

ik zou willen zeggen dat dit boek je juist weer in contact brengt met je instinct, het "moederschap" zit al in je, daarvoor heb je geen cursussen of boeken nodig. het heeft mij in elk geval veel vertrouwen in mezelf én in mijn kind gegeven. natuurlijk leven wij niet als de indianen, dus alles letterlijk nemen heeft weinig zin. maar de basisprincipes van opvoeden, van je kind serieus nemen, maakt dat ik mij een erg senange moeder voel.
en neen, ik heb nooit een kinderwagen gebruikt, een draagdoek is zoveel praktischer. daar heb ik dan wel weer een dagje cursus voor genomen :-)
kortom, wat mij betreft het enige "opvoedboek dat je zou moeten lezen", alleen al om juist méér vertrouwen in jezelf te krijgen.
en neem mevrouw Liedloff met een korrel zout, haar passie raakt wel eens aan het fanatisme ;-)
NB ik ben zelfstandig ondernemer en heb 5 maanden lang met kind op de buik gewerkt, dus het is niet alleen toepasbaar voor fulltime moeders, juist niet.

Alleen al erg leuk om te lezen wat je baby kan en nog leuker om uit te proberen. Ik doe het met de theorie van het boek wel op mijn eigen manier (iets minder precies dan in het boek beschreven). Ik ben begonnen toen mijn zoon 4 weken oud was boven een emmer. Inmiddels is hij 10 weken en zit al op het potje, terwijl ik hem onder zijn oksels vasthoud. Ik doe dit als hij wakker wordt en rondom de voedingen en nu kan ik zeggen dat ik steeds vaker een droge luier aantref en het echt lijkt alsof mijn zoon wacht totdat ik hem op het potje zet. Bijna alle keren als ik hem erop zet dan doet hij een plas of poep, hij lijkt een poepje door de hurkhouding soms ook beter kwijt te kunnen. In het begin heeft het mij wat vieze handdoeken en ook wel tijd gekost, maar dit is het resultaat. Het is de investering waard. Mijn zoon geeft het aan als hij moet, hij kijkt me dan op een speciale manier aan en maakt een geluidje. Ik kan niet precies uitleggen hoe, dat is het moedergevoel. Ik geniet er gewoon heel erg van dat hij nu al op het potje zit! Ben benieuwd hoe dit zich de komende maanden ontwikkelt...

Het is een heel mooi boek, het leest niet super soepel, maar de boodschap, wat ze bedoelt dat is duidelijk. Een must voor elke mamma en pappa. Aanstaande ouders lezen zo veel over de zwangerschap, maar eigenlijk lezen ze zich niet in het opvoeden van een kind. Dit boek is anders dan alle anderen. Een echte aanrader!

Het boek heeft mij diepe inzichten gegeven, over hoe de basis voor hechting tot stand komt.