In 2018 verscheen het eerste deel in de Atlee Pine serie (De weg naar genade), maar je hoeft deze niet eerst gelezen te hebben om dit verhaal goed te begrijpen. De hoofdpersoon Pine gaat namelijk terug naar het dorp waar ze is opgegroeid en zo leer je haar, en de personages om haar heen, uitgebreid kennen. Dat is eigenlijk ook de hoofdmoot van dit boek; emoties in welke vorm dan ook. Tevens krijgt Pine de belangrijkste levensles mee, namelijk dat niets is wat het lijkt en dat mensen zich anders voordoen dan wie ze in werkelijkheid zijn.
Toch moeten er tussendoor ook weer de nodige moordzaken opgelost worden en dit gebeurd op een manier die van Baldacci bekend is: spannend en onderhoudend. Alle gebeurtenissen worden met oog voor detail en de nodige kennis uitvoerig beschreven in een zeer prettige en vlotte schrijfstijl. Ook de omschrijvingen van de omgeving zijn zeer beeldend gedaan.
Het is, naar mijn mening, niet een echte thriller maar vooral een spannend misdaadboek. Een boek dat je telkens blijft doorlezen omdat je steeds opnieuw nieuwsgierig wordt gemaakt. Het einde zit goed in elkaar maar heeft nog de nodige losse eindjes, dus kunnen we hopelijk nog een derde deel verwachten.
