Geschreven bij De verborgen geschiedenis
Donna Tartt is de meesterschrijver van deze indrukwekkende debuutroman, die gaat over hoogmoed, moraal, schuld, schoonheid en waanzin.
Het verhaal speelt zich af in het Amerika van de jaren ’90 en wordt verteld vanuit de herinneringen van ik-figuur Richard Papen, de zoon van een benzinepomphouder in Californië. Richard schrijft zich in bij het hoog aangeschreven Hampden College in Vermont. Daar wordt hij tot zijn vreugde, én grote verrassing, opgenomen in een select groepje van vijf rijke, arrogante en excentrieke studenten, al blijft hij in het begin een buitenbeentje. Het Oud-Grieks, hun studierichting, blijkt in de praktijk heel wat meer in te houden dan alleen de taal en de cultuur. Ook Dionysische rituelen horen erbij en de vijf praktiseren die, zoals later blijkt als het grondig mis is gegaan. Richard raakt erin betrokken, het een leidt tot het ander en leugens, bedrog, verraad en erger leiden uiteindelijk tot grote gevolgen voor iedereen.
Prachtig zoals Donna Tartt de psychologie van alle personages subtiel blootlegt en daarmee ook steeds verrast.
Briljant ook hoe ze met haar neutrale, soms zelfs afstandelijke schrijfstijl, toch de emoties, de rampen en de gevoelens heel invoelbaar maakt.
En meesterlijk hoe het boek, van begin tot einde en zelfs bij de onbenulligste gesprekken en situaties, een beladen toon heeft.
Het boek, geschreven in 1992, is voor de hedendaagse smaak misschien wat traag, maar ik heb me geen seconde verveelt en de 624 pagina’s vrijwel achter elkaar gelezen.
