Geschreven bij Op de spoedeisende hulp
Naar aanleiding van alle positieve reviews werd ik nieuwsgierig, maar om eerlijk te zijn vind ik het een simpel boekje.
De dagelijkse gang van zaken op een SEH wordt beschreven vanuit de blik en beleving van de arts. De verhaaltjes zijn te kort om de diepte in te gaan. Patiënten die opgenomen worden zijn vaak de aanleiding voor een persoonlijke ervaring of andekdote en waarna er niet meer op die patiënt teruggekomen wordt en het verhaal ineens is afgelopen.
Meer diepgang en toch iets minder jip en janneketaal had het boekje een stuk interessanter gemaakt.
Er wordt onbeschaamd reclame gemaakt voor een online reanimatietraining door de verhaaltjes heen en om eerlijk te zijn - het is vast niet zo bedoeld - proef ik enige arrogantie in de tekst (ze schrijft dat anderen zijn zichtbaar onder de indruk zijn en klopt zichzelf meermalen op de borst).
Het boek leest makkelijk en is inderdaad snel uit.