De reden dat ik Lessen van Ian McEwan zo’n mooi boek vind is omdat de hoofdpersoon Baines, ondanks zijn wat ongebruikelijke levenspad, dankbaar is voor wat hem is overkomen. Hij kijkt terug en is gelukkig. Hoewel de willekeur van het lot hem een totaal andere kant heeft opgestuurd, blijkt toch, op latere leeftijd, dat een mooie ervaring te zijn geweest. Want als dít niet was gebeurd, dan had hij dát nooit meegemaakt.
En dat is een troostrijke gedachte voor iedere 60-plusser. Ook al zijn we nu ouder, de beslissingen die we in ons leven hebben genomen, of ze nou bewust waren of niet, hebben ons mooie dingen gebracht. En daarom zouden we met dankbaarheid moeten terugkijken op ons leven.
