Geschreven bij Iets te verbergen
De schrijfstijl van George blijf ik heerlijk vinden. Ik vond in dit deel het verhaal wel erg lang en wellicht ook langdradig. Uiteindelijk is er maar een dode te betreuren (de brigadier aan het begin van het verhaal, die op de achterzijde als ‘detective’ wordt vermeld) en dan volgen er nog ruim 600 pagina’s…
Het onderwerp is zonder twijfel zeer bijzonder: VGV, vrouwelijke genitale verminking. En George heeft zich weer helemaal verdiept in het onderwerp en in de cultuur van de Nigeriaanse mens in Londen. Chapeau.
Als iemand dit als los, eerste deel zou lezen, vrees ik dat hij of zij niet nieuwsgierig wordt naar de twintig (!) voorgaande delen, terwijl daar zoveel parels tussen zitten. Jammer.
Ik vind deze dus prettig leesbaar/fijn leesvoer maar zeker niet adembenemend of ‘must read’ materiaal.
3 sterren vind ik toch te karig. 4 (magere) sterren.