Wat volgens de schrijver zelf in zijn voorwoord zijn "opus magnus" moest worden is van de boeken die hij geschreven heeft de minst betrouwbare. Het wemelt van de fouten in de feiten die gepresenteerd worden en menigmaal worden mensen en namen door elkaar gehaald, waardoor de tekst op enkele punten onleesbaar wordt en meer vragen oproept dan beantwoordt. Ook zijn menigmaal citaten niet te plaatsen in de context van het verhaal dat Van der Veer wil vertellen, omdat de context, waaruit het citaat komt, ontbreekt.
Daarnaast zijn er veel taalfouten.
Bert van der Veer had beter meer tijd voor zijn "opus magnus" kunnen nemen, omdat deze nu verworden is tot een zwanenzang. En Uitgeverij Het Wereldvenster had over de tekst een eindredacteur moeten laten gaan die bovenstaande gebreken eruit gehaald zou hebben. Zelfs een lezer, die niet in de materie die Bert van der Veer als geen ander beheerst geoefend is, vallen deze namelijk op.