In de november maand van dit jaar kon je, in het kader van Nederland Leest, het boek De wandelaar van Adriaan van Dis gratis bij de bibliotheek ophalen om te lezen. In voorgaande jaren haalde ik ook de gratis uitgaven van Nederland Leest op om te lezen en dus ook dit jaar was ik weer van de partij. Het boek viel in goede aarde bij mij en smaakte dus naar meer. Dus toen De club van echte lezers van uitgeverij Atlas Contact vroeg om mensen die het boek Vijf vrolijke verhalen van Van Dis zouden willen recenseren, hoefde ik niet lang na te denken en heb ik mij direct aangemeld.
Vijf vrolijke verhalen bestaat, zoals de naam al doet vermoeden, uit vijf korte verhalen. Drie daarvan zijn zo rond de 20 pagina’s lang en de overige twee wat langer. Het gaat hier om de volgende titels: Gutmensch, Pannenman, De Zwitser, Vlagduin en De rat van Arras.
Hoe verschillend de verhalen ook zijn, alle vijf hebben ze, in meer of mindere mate, wel een link met het thema oorlog. Vluchtelingen, oorlogstrauma, Jappenkamp, oorlogsberichtgeving en wederopbouw. Niet bepaald een thema die vrolijk maakt of waar gemakkelijk vrolijk over geschreven kan worden. Het vrolijk in de titel kun je dus beter als ironisch bestempelen, want zo vrolijk zijn de verhalen over het algemeen niet. Toch weet Van Dis hier en daar een vrolijke noot te slaan ondanks de achterliggende ellende. Dit komt vooral door de manier waarop hij de verschillende verhalen brengt. Hij kaart oorlog over het algemeen niet zelf aan, maar meer de rimpels die oorlog te weeg brengt en plaatst dit in situaties die wat luchtiger zijn en daardoor wat meer vrolijkheid kunnen herbergen. Ook geeft dit hem de mogelijkheid om andere thema’s aan te kaarten. Welke dit zijn ga ik verder niet vertellen. Die mag je zelf ontdekken tijdens het lezen van deze verhalen.
De verhalen hebben niet allemaal dezelfde schrijfstijl. Zo voelt het verhaal Vlagduin heel anders aan dan de rest. Toch voelen de verhalen wel allemaal aan als een Van Dis. Het leest lekker vlot weg door het heldere taalgebruik. Al is hier en daar wel kennis nodig van een andere taal. Voor een vertaling van deze korte stukken kun je echter ver zoeken in deze bundel. Jammer dus voor de mensen die geen woord buiten de grens spreken. Gelukkig gaat het hier maar om kleine stukjes tekst. Dus laat dit punt je vooral niet afschrikken.
Het is zeker een mooie bundel om eens te lezen als je van korte verhalen houdt.