Geschreven bij De cirkel
Oud papier…
The Circle Dave Eggers.
Normaliter schrijf en/of lees ik nooit een review van een boek.
Je schaft een boek aan in de hoop dat het aan je verwachtingen zal voldoen.
Echter is er iets aan de hand met de The Circle van Dave eggers.
Ik heb dit boek aangeschaft omdat het vierkoppig boekenpanel van DWDD dit boek verkoos tot boek van de maand.
Zonder de smaak en deskundigheid van deze leden in twijfel te brengen gaat het er bij mij niet in dat dit boek om haar kwaliteit is verkozen, dit is mijn inziens echt onmogelijk!
Of de nominatie voortkomt uit commercieel gewin voor de panelleden zullen we nooit weten, maar als dat het niet is geweest blijft de keuze om dit boek de verkiezen tot boek van de maand voor mij werkelijk een groot raadsel.
Het thema leent zich voor een spannend en intrigerend boek, echter bereikt het boek deze status nooit, verre van zelfs!
Het speculeren waar het met bedrijven als Google en Facebook naar toe zou kunnen gaan en hoe de nieuwste technologie ons leven gaat veranderen is er een waar je de fantasie totaal op zou kunnen loslaten. Echter zijn de speculaties die in het boek worden uitgewerkt zo simpel en fantasieloos dat eenieder, naar een avondje van Google-n en wat speurwerk in gerelateerde blogs, ze zo in de schoot geworpen kan krijgen.
Dit wil niet zeggen dat hierdoor het boek per definitie slecht hoeft te zijn, maar helaas is de verhaallijn zo schrikbarend dun en zo verschrikkelijk kinderachtig dat je het per direct bij het boek oud papier wil gooien. Er word doelloos van de verhaallijn afgestapt om vervolgens deze uitstapjes na een paar half-zinnen te laten afsterven, personages worden als boekvulling aangedragen en gaan functieloos ten onder in het geheugen van de lezer. Wat je nog hoopt is een sterk slot, een laatste paar bladzijden om een totale fiasco te verkomen, maar helaas het afgerafeld slot maakt het fiasco geheel kompleet.
Maar ook een slecht uitgediept onderwerp en een karig verhaal wil nog niet zeggen dat een boek waardeloos hoeft te zijn, het kan nog steeds met passie voor taal zijn geschreven. Er zijn legio boeken met een dun verhaallijntje maar die zijn zo mooi verteld dat het verhaal op zich ondergeschikt is. Helaas kan ik ook hier geen troostende woorden bieden. Ik kan het zelfs niet uitleggen!
Op iedere pagina staan wel een aantal zinnen die je bijna moet nalezen omdat je niet kunt geloven dat het zo is opgeschreven, het lijkt wel of het allemaal zonder enige “schrijvers reflectie” is neer gekwakt. De gebruikte woordkeuzes doen je geloven dat de schrijver geen trek heeft gehad in het raadplegen van een synoniemenlijst of het woordenboek heeft.
Wie het boek desondanks toch nog wil lezen (wat uiteraard ieders goed recht is) kan het bij mij op komen halen (zie marktplaats voor 0,-- ). Dit is dan ook de enige manier om het van het oud papier te redden.
Ruud van Breugel
