Geschreven bij Layla
Alles wat ik tot dusver van Colleen Hoover heb gelezen, heb ik verslonden binnen 2 à 3 dagen. Maar dit boek viel me tegen, vooral in het begin vond ik het traag en niet boeiend. Op de eerste plaats wordt het vanuit het perspectief van Leeds, de mannelijke hoofdpersoon, geschreven. Zijn beleving en emoties overtuigden me niet. Het is een persoonlijke voorkeur, maar ik verplaats me liever in een vrouwelijk personage. Het paranormale element is uiteraard ook een kwestie van smaak. Ik vind het allemaal wat ver gezocht. Geef mij maar een realistisch en geloofwaardig verhaal met beide benen op de grond. Zodra het 'wazig' wordt ben je mij (meestal) kwijt, hoewel ik mijn favoriete auteur het voordeel van de twijfel gunde. Eerlijk is eerlijk; de onverwachte wendingen, die helaas relatief laat in het verhaal plaatsvinden, maken het wel spannend en onvoorspelbaar. Al met al is 'Layla' geen slecht verhaal, maar het haalt het niet bij de eerder verschenen boeken van Hoover. Het komt wat traag op gang, maar is goed geschreven, uitgewerkt en opgebouwd. De details kloppen. De ontknoping is het beste hoofdstuk van het hele boek.