Wat een prachtig boek, ik heb het in een keer uitgelezen. Aan de binnenkant van de omslag staan een aantal quotes, waaronder twee die aangeven dat het boek onderhuids iets met je doet. Dat is ook echt zo. Er wordt veel niet gezegd en ook veel niet geschreven, waardoor je als lezer zelf moet invullen. Des te harder komt het binnen.
Het gezin dat centraal staat in het boek leidt een afgezonderd leven, ze vormen een front, zij tegen de rest van de wereld. Binnen dat front is er veel liefde, maar gaat er ook veel mis. De moeder heeft psychische problemen, het zusje is ernstig gehandicapt en de vader vlucht ervoor weg. Koen neemt de zorg voor zijn zusje op zich en besluit haar mee te nemen naar het eiland op het wad.
Het verhaal zit goed in elkaar, het laat je nog lang nadenken over wat goed is en wat fout, en dat nieuwsberichten van dramatische gezinssituaties vaak een heel verhaal bevatten dat wij niet kennen. Daarnaast is het ook goed geschreven, mooie zinnen en beschrijvingen, die je soms een paar keer over wilt lezen om ze goed te laten doordringen.
