Ik moet je iets vertellen

Geschreven bij Ik moet je iets vertellen

Iedereen is klaar om samen vakantie te vieren in het vakantiehuisje. Het is een paar uur rijden, maar de hele familie heeft er zin in. Helaas zal niet iedereen heelhuids aankomen op de plaats van bestemming. Jill, haar drie zonen met aanhang en kleinkinderen krijgen namelijk op de heenweg een zwaar verkeersongeval. Het is een ongeluk, maar het zat er al tijden aan te komen, want het blijkt dat de hele familie een heleboel geheimen met zich meedraagt. Niets kan voorkomen dat het naar buiten komt...

Wat was dit een ontzettend goed boek, zeg! Dit verhaal wordt vanuit verschillende perspectieven verteld. In het begin moet je even goed nadenken wat de onderlinge relaties zijn, maar al gauw wordt duidelijk wie iedereen is. Zo wordt er vanuit de zonen van Jill geschreven, vanuit Jill zelf en vanuit de schoondochters. De uitwerking van de personages is heel goed en uitgebreid.

Dit verhaal steekt super goed in elkaar. Het blijkt dat iedereen z'n geheimen heeft en niets is wat het lijkt. De switch tussen de verschillende personages is heel erg fijn. Dit zorgt er voor dat je je als lezer geen enkel moment verveelt. De geheimen blijven ook een lange tijd mysterieus.

Op het einde vallen dan alle puzzelstukjes in elkaar en zie je hoe alles met elkaar samenhangt. Het plot is dan ook fantastisch. Het is alles tegelijk: ontroerend, spannend en meeslepend. Tot de laatste bladzijde blijft het verhaal boeiend. 'Ik moet je iets vertellen' is dan ook een echte aanrader. Ik heb van het begin tot het eind van dit verhaal genoten en kijk heel erg uit naar het volgende boek van deze auteur!

4,5*

Ik wil uitgeverij de Fontein heel erg bedanken voor dit recensie-exemplaar!

Nicola Moriarty is een Australische schrijfster en zusje van bestsellerauteurs Liane en Jaclyn Moriarty. Ze debuteerde in 2012 met de roman Free Falling, dat in het Nederlands is vertaald als Vrije Val.

Jill gaat zoals traditie getrouw de Kerstdagen vieren in hun vakantiehuis, enkele uurtjes rijden van hun thuisfront. Ze wordt hierbij vergezeld door haar drie zonen, Tony met zijn vrouw Andrea, Pete en Mimi met hun 4 kinderen en Darren die net single is. Er wordt besloten samen te vertrekken, en in colonne rijden ze hun lot tegemoet. Want hun lot wordt bepaald door een tragisch verkeersongeluk. Vanaf nu is het onmogelijk de duistere geheimen dat de familie meedraagt nog verborgen te houden.

Het boek wordt aangegeven als thriller, wat ikzelf niet onmiddellijk onder deze term wil plaatsen. Voor mij voelde het eerder aan als een roman met spannende momenten. Wat niet wegneemt dat ik dit boek heerlijk vond. Het leest bijzonder vlot door de aangename schrijfstijl, en de korte hoofdstukken die telkens aan een ander persoon van de familie toebehoort. Je kan dus duidelijk ieder zijn denkpiste en gevoelens volgen en begrijpen. In elk stukje wordt er weer een klein beetje meer onthuld over de geheimen dat ze met zich meedragen, het één al groter dan het ander, wat je aanzet om verder te lezen, want eerlijk iedereen wil toch de geheimen en schandalen van iemand anders kennen nietwaar? Van het plot ben ik nog steeds verbluft, en laat je inzien dat je nooit iemand echt helemaal zal kennen.

Geschreven bij Ik moet je iets vertellen

Dit is echt een mooi boek om te lezen, het is spannend vanaf het begin tot het einde. Het leest erg lekker weg, het is niet echt in hoofdstukken verdeeld, maar het wordt vanuit verschillende perspectieven verteld. Het is in het begin een beetje lastig te volgen, maar als je duidelijk hebt wie wie is dan snap je de onderlinge relaties ook.

De personages die in het boek voor komen zijn allemaal erg uitgebreid, je komt steeds meer over hen te weten. Het verhaal wordt verteld vanuit Jill, haar drie zonen en schoondochters. Haar kleindochters spelen ook een grote rol in het verhaal. Het leuke aan de personages is dat het een gelijkenis is aan de familie van Nicola, twee van haar zussen schrijven ook boeken.

Het is Nicola gelukt om een best ingewikkeld verhaal, omdat er vanalles door elkaar loopt, van alle kanten te laten kloppen. Iedereen heeft geheimen en langzaamaan komen ze allemaal uit. Door de wisselende perspectieven is het verhaal erg levendig, maar blijft het toch duidelijk wat er op het moment speelt. Tot aan het einde van het boek blijft het spannend wat het grote geheim is en waar het verhaal naar toe gaat. Dit maakt dat het een boek is wat je niet weg kunt leggen, mocht je dat wel doen dan blijft het door je hoofd spoken.

Tijdens het lezen kom je op een punt dat je merkt dat alles samen hoort en dat het klopt. Het is dan ook meteen een geweldig moment want er gebeurd zoveel. Het is een boek wat zeker aan te raden is, vooral om lekker op de bank weg te kruipen en helemaal mee te leven met het verhaal.