De verhalen van Anja Bruijkers - Koel en van Marijke Verzendaal. Ze vertellen wat ze meemaken in het verpleeghuis en hoe ze op afstand toch van alles doen om verbonden te zijn met de mensen die aan hun zorg en aandacht zijn toevertrouwd en met de familie daarvan. Beide geestelijk verzorgers zijn door alle barrières trouw aan mensen en hebben de moed om nieuwe wegen van verbondenheid te gaan. Daarin doen ze wat veel meer geestelijk verzorgers in het hele land doen maar wat vrijwel nergens gedocumenteerd wordt. Dit boek is bedoeld als een platform van hoop, perspectief en moed aan te bieden voor alle families en voor alle zorginstellingen: zo kun je in een crisis mensen nabij zijn ondanks alle beperkingen, zo kun je ouderen en hun families troosten als er niets mogelijk lijkt, zo kun je ook achteraf zoeken naar rituelen die helen wat kapot lijkt.