Geschreven bij Make women come
Gisteren had ik het boek in handen, gisteren heb ik het uitgelezen. Veel herkenning, ook veel niet, in thematiek en stijl doet het me denken aan Caithlin Morans ‘ How to be a woman’, een van de meest hilarische boeken die ik ooit heb gelezen. Nina's boek is een persoonlijk verhaal, ze stelt zich kwetsbaar op, toch ook wordt duidelijk hoe ambitieus en succesvol ze is. Na een studie in Edinburgh (Engelse en Duitse taal en literatuur) besluit ze dat ze de beste theaterregisseur wil worden van Europa en gaat ze naar Duitsland. Ze werkt jaren als regieassistent van ‘regiegod’, de aanduiding die ze gebruikt voor Ivo van den Hove. Later besluit ze haar eigen stukken te regisseren en nu dus is ze met Gods wegen een theatermaakster geworden. Ze wil trouwens het liefst vanalles zijn: "Ik voel me geen cabaretier, eerder schrijver slash performer slash muzikant slash kunstenaar."
Het boek is grappig en tegelijk pijnlijk. Grappig: "Ik heb een groepje vriendinnen waar mannen op afvliegen als Surinamers op groene fernandes", ze stelt een mandjes-datingsysteem voor voor in de supermarkt, maar er zijn ook pijnlijke ervaringen, zoals de regie-opleiding in Bochum (Duitsland): "De Duitse leraren passen ongeveer dezelfde technieken toe als de Amerikaanse mariniers in Guantánamo Bay. Het dieptepunt is zes weken na aanvang van de opleiding, waarin we een toneel over ons leven moeten uitvoeren, met als leidraad 'je mag alles doen wat je wilt'. Het eindresultaat laat te raden over, maar is erger dan je zou kunnen bedenken.
