Partner van Susan Smit, zelfs getrouwd. Maar het dan steeds hebben over mijn huisje in Frankrijk, mijn eigen appartement, mijn bonuskinderen. Het straalt er van af dat Onno graag z'n eigen mannetje staat/ wil blijven. De rest is BONUS. Geen gedoe als je weer uit elkaar gaat want Onno heeft relaties genoeg gehad. Fijn als kind dat je steeds BONUSKIND wordt genoemd. Het is al erg genoeg zo'n samengesteld gezin. En dan die gezellige foto's van uitjes en uitjes en vakantie met Susan en de ( eigen ) dochters en BONUS kinderen. Wat ik nu graag eens had gezien is een meer persoonlijke verhaal. Wie ben je, behalve alles wat je opnoemt/ de decadentie straalt er van af. Onno vindt zichzelf geweldig, maar nu ( waarschijnlijk door Susan) gaat hij wat meer de diepte in. Ik zie en voel dat niet. Het blijft zwetsen over geld verdienen, status, rijke vriendjes, huis in Frankrijk, en allerlei verwijzingen naar allerlei ontwikkelde mensen/ verwijzingen naar boeken. Alsof je je naar aan moet meten. Ik was geraakt op moment dat hij schreef over: Er is een bord dat je in de berm van je levenspad opvallend vaak tegenkomt. Het heeft de tekst: Pas op: Anderen!!
Welke rol spelen anderen? Varen op je eigen kompas. De hendels van schijn en wezen. We vormen ons teveel naar de oordelen van de ander. Welk leven past bij je. Authentiek Autonoom. Signalen volgen die de natuur en intuïtie leven. Ik vind dat prachtig, maar waarom leef je daar zelf dan niet naar? Je leven wordt geleefd naar wat je jezelf oplegt? Waarom kunnen we dan alle uitjes volgen die je met partner Susan en kinderen doet? Vinden de kinderen dat fijn? De BONUS kinderen? Hoe authentiek en autonoom leef je je leven dan als je iedereen laat meegenieten van je decadente leventje? Ik hoef niet te zien dat je een fijn huis in Frankrijk hebt en een mooi gedekte tafel. Dat zie ik al genoeg in allerlei bladen. Wee de aankomende kerstperiode!! Maakt dat deel uit van je leven? Geeft dat status? Voel je je dan behoren tot het echte elitaire mans bestaan? Je bent niet uniek Onno en je bent ook zeker niet authentiek. Ik kan dan ook begrijpen dat de baan van Pieter Omzigt je niet is gegund. Je kraamt er dingen uit die je later de kop kost. Misschien nog iets authentieker worden, maar dan echt authentiek. Hoop dat Susan onbevangen blijft en niet het modeprinsesje die ze soms uitstraalt. Het is veel show bij jou/ jullie. Daarom vindt ik het boek niets. Dit boek vindt je iedere maand in tientallen uitgaves. De een nog mooier verwoord dan de ander. Maar het voelt niet echt. Sorry. Schijnwereld. Je zou andere boeken nog kunnen lezen, van iets minder bekende personages. mensen die wel weten hoe echt authentiek leven is. Namelijk doen wat je zelf wilt, wat goed is voor jou. Niet wat goed is voor de bühne. Laat het los Wees jezelf. En mocht je ooit nog een papaboek maken. Laat dan zien wie je werkelijk bent en laat het woordje BONUS weg.
