De bange mens

Geschreven bij De bange mens

Af en toe lees je een boek dat je iets over jezelf leert en je echt raakt. Angst, een moeilijk thema waar we allemaal mee te maken hebben maar ook liever van weg blijven. Daar een inzicht gevend en ontroerend boek over schrijven is heel knap. Daan is hierin in mijn opinie geslaagd. De openheid van zijn persoonlijke reis, de ontmoetingen met lotgenoten, het raakte me. Angst komt in gradaties en we willen er allemaal snel van af en zoeken geruststelling. De schrijver weet aan de hand van diverse benaderingen inzichtelijk te maken wat angst is, wat maatschappelijke ontwikkelingen ermee te maken hebben en hoe angst historisch gezien is benaderd. Op zich al allemaal heel interessant. Maar de wijze waarop Daan zijn eigen persoonlijke ervaringen daarnaast deelt is heel mooi. Het helpt de lezer met het leren accepteren van zichzelf en de ander. Waarbij we helaas en ondanks oprecht goede bedoelingen de mensen om ons heen die lijden onder hun angst vaak juist niet echt troosten of helpen. Zij die in hun benauwde momenten een ander nodig denken te hebben worden niet altijd begrepen in hun zoektocht noch geholpen en krijgen vaak zelfs een schuldgevoel door de wijze waarop anderen hen proberen te veranderen. Wat waarschijnlijk ook zal worden ingegeven door de onmacht (angst) van de naasten. Door dat afwisselen is het boek ook prettig te lezen. Het beladen begrip ANGST wordt er toegankelijker door. Opgegroeid met een moeder met dysfunctionele angsten was ik me niet zo bewust van de veel voorkomendheid en gradaties van angst of de ontwikkelingen in de psychiatrie. Vaak heb ik me afgevraagd of medicatie wel de oplossing was of slechts de verdoving. Of je je niet gewoon wat flinker moest opstellen. Of dat er, ingegeven door onder andere geromantiseerde schetsen uit de media, uit depressies groei en creatie zou kunnen volgen. Daan pakt in zijn boek ook deze visies mee en maakt duidelijk dat we niet naar de angst als een losstaand deel moeten kijken. Als iets waar we als mens voor kunnen weglopen of kiezen. Dat omgaan met je angst, als het je lukt, onwijs moeilijk en juist heel moedig is. Dat heeft een ontschuldigende werking en is alleen daardoor al voor naasten maar ook voor diegenen met angst relevant. Het is een boek dat helpt elkaar en onszelf beter te begrijpen en daardoor wellicht meer te accepteren als geheel. En wie weet werkt dat wel echt troostend. Bedankt Daan.

Geschreven bij De bange mens

Daan Heerma Van Voss, leerling in de angstkunde, heeft voor De bange mens zorgvuldig onderzoek gedaan naar angst. Vanuit diverse hoeken en tijden gaat hij in op de betekenis van angst. Diverse persoonlijke ervaringen brengen de theoretische bevindingen tot leven, waaronder Daans eigen ervaring.

“Ik probeer me een vogelvlucht in te beelden, dat perspectief, dat jaloersmakende overzicht. In mijn broekzak tasten mijn vingers, op zoek naar iets van houvast, automatisch naar mijn telefoon.”

Nergens is het boek saai. Het leest haast als een roman. Niet vaak heb ik die leeservaring bij een non-fictie boek. Dit zonder dat het ten koste gaat aan de informatieve waarde. Angst kent vele vormen en lagen en die worden met dit boek zorgvuldig en duidelijk beschreven.
Bovendien is de toon heel fijn. Bij schrijven over psychische problematiek is het namelijk de kunst om niet te vervallen in klaagzang en toch niet te kort te doen aan de ernst en het leed. En dat is Daan toch gelukt met dit boek.
‘De bange mens’ draagt zo zeker bij aan meer kennis en begrip voor de club van de bange mens, waar ik ook toe behoor zolang ik al besta. (Mijn schijnoplossing voor angst resulteerde in eindeloze dwangmatigheid.)
‘De bange mens’ is een aanrader voor zowel de bange als de niet bange mens. Als ze durven, die laatste..

Geschreven bij De bange mens

Dit boek heeft me enorm verrast!
Het klonk intrigerend omdat het zo diep ingaat op de gevreesde angststoornis waar ik ook zelf mee zit; een onderwerp waar ik nog nooit echt non-fictie boeken over had gelezen.
Ik vroeg me af - ook doordat er werd benoemd op de achterkant dat filosofen worden behandeld - hoe begrijpbaar/makkelijk de tekst zou zijn. Ik kan nu constanteren dat het een erg prettig en begrijpbaar boek was.
Het las erg vloeiend, had zelfs een bepaald soort humor die ik zeker kon waarderen aangezien het eigenlijk over een best heftig onderwerp gaat. Er zijn ontzettend veel verschillende onderdelen behandeld, wat ik erg fijn vond, ik had echt het gevoel dat dit een goed uitgewerkt boek was.
Er werden interessante feiten gegeven (vooral het stuk over medicijnen/farmaceutische bedrijven en de DSM was interessant), gesprekken met mensen, én, naar mijn mening een van de meest waardevolle dingen aan dit boek: een heel eerlijke kijk in het leven van de auteur zelf. Ik kon echt waarderen dat er zo open werd gesproken over zijn eigen issues, iets wat toch eigenlijk heel eng is om te doen. Ik vind ook dat het boek me dingen heeft gegeven om over na te denken. Ik wil geen grote spoilers geven maar aan het einde komt er een soort 'conclusie/idee' uitrollen die me enigszins verraste maar eigenlijk ook wel iets had.

Een erg fijn boek waar veel bookmarks bij zijn geplaatst om later terug te kunnen lezen. Een duidelijk, eerlijk (herkenbaar) beeld voor helaas veel mensen en interessant om meer te lezen over die angst die velen van ons constant in de greep houdt