Geschreven bij Datumloze Dagen
Datumloze dagen boeit van begin tot eind. De naamloze hoofdpersoon biecht zijn falen als vader en echtgenoot zonder terughoudendheid op. Schaamte en schuld druipen van de pagina’s. En toch wordt het boek nergens onverteerbaar zwaar. Daar zorgt, naast de voortreffelijke schrijfstijl, de voor Brouwers kenmerkende humoristische toets voor. Bijvoorbeeld in de passage waarin de zoon zijn vader Arschloch noemt en de naamloze hoofdpersoon hierop voortborduurt:
“Ik stelde me mijn portret voor, weergegeven als een opengesperde paarsige sluitspier, een krater rondom een walmend gat met aangekoekte strondresten. Ik was de stinkende mond van een tube, waar verachtelijk , pestilent afval door tevoorschijn wordt geperst.
De taal van Brouwers is vitaal, kernachtig en beeldend. Er ontrolt zich een verhaal dat naar een ontroerende climax voert, en dat in één ruk uitgelezen wil worden.
Hoewel Brouwers niet echt aan de weg timmert met zijn indrukwekkende oeuvre laat hij zich met dit boek kennen als een van de grootste Nederlandse schrijvers.
Leg dit boek naast een bestseller als Het diner van Herman Koch en je begrijpt wat het verschil is tussen hoogstaande literatuur en een aardig leesboek.