Het scheelde niet veel of ik moest een traantje wegpinken om het lot van de hoofdrolspeler in dit boek. Niet gek hoor, ik pink wel vaker traantjes weg om boeken, maar in dit geval was de hoofdrolspeler een… boom!
En zo wist ik meteen weer waarom ik zo’n fan ben van Bibi Dumon Tak, want zij weet je dus helemaal mee te krijgen in het gevoelsleven van een boom!
Het verhaal gaat over een zomereik van 180 jaar oud. Een boom die zijn leven begon op een landgoed, maar uiteindelijk wordt ingesloten door twee banen van een snelweg. De boom vertelt zijn/haar (”wij eiken maken geen onderscheid, wij zijn man en vrouw tegelijk”) levensverhaal aan een gaai, die de boom regelmatig bezoekt.
Bomen hebben het niet makkelijk. Je beseft het misschien niet, maar waar vogels en andere dieren kunnen schuilen voor wind en regen en kou en hitte, moeten bomen dit allemaal doorstaan. Dit is dan ook een thema dat steeds terugkomt in het boek. Kijk eens hoe het is om stil te staan terwijl de anderen allemaal blijven rennen en rijden en vliegen.
De boom heeft contact met vogels en andere dieren die bezoekjes brengen, maar helemaal op de hoogte blijft de eik door zijn/haar wortels, oftewel door het ”wortelwijdeweb” (fantastische vondst). Dit www is een ondergronds vertakt netwerk waarbij alle bomen ter wereld met elkaar in contact staan. Het www communiceert via het wortelkoor, in wat op mij overkomt als een soort rap-achtige teksten.
Hoewel de gaai en de boom op een mopperige manier met elkaar omgaan, merk je toch dat er een diepe vriendschap tussen ze ontstaat. Als de gaai erachter komt wat het lot van de boom is, wil ze hem troosten en proberen te beschermen. Ze voelt zich machteloos in haar eentje, maar heeft buiten het wortelwijdeweb gerekend.
Hoewel de boom voorlopig gered is, stemt zijn of haar lot wel wat droevig. Het razen van de tijd en de vooruitgang is voortdurend aanwezig in de vorm van de snelweg. En de auto’s willen almaar sneller en het zijn er almaar meer. Er zijn gelukkig bomenredders, maar houden die stand tegen de bomenslopers? Gaat de stilte het winnen van het lawaai? Wat een prachtig boek is dit. En ook nog eens mooi in zwart wit geïllustreerd door Marije Tolman. De bomen zijn gefotografeerd, en alles daar omheen is getekend.
Dit boek is geschreven voor de maand van de filosofie. En dat is een voltreffer, want het staat vol met zinnen waar je een poosje over door kunt praten en denken. Wat denk je van ”Iets meemaken is erg, maar toekijken is soms nog erger” of ”Wie stilstaat ziet meer, let maar op”.
In de maand van de filosofie , namelijk april, verschijnen er op www.naarschoolmetquerido.nl gratis lessuggesties bij dit mooie boek.
Het gaat hier trouwens om een echt bestaande boom. Google maar eens op ”boom Ulvenhout''.
