De invalshoek van Nelly De Keye is me bijzonder goed bevallen en raakt me, wat ook haar helder verwoorde bedoeling is. Uiteindelijk gaat het over liefde, en dat iedereen dat nodig heeft voor een gelukkig, energetisch en gezond leven. Uitgemaakt worden voor narcist vinden we nóg erger dan dat we bijvoorbeeld egoïstisch genoemd worden. Narcisme is de overtreffende trap van egoïsme, want achter een narcistisch masker (persoonlijkheid, gedrag) schuilt een kleinzielig persoon die naar liefde snakt maar het nooit zal smaken, omdat deze al vroeg in de jeugd door een trauma ter zelfbescherming afgesneden is van diens gevoel (dus ook van diens sociaal empathisch vermogen). Ter hoogte van de maag heeft zich een afschuwelijke onoverkomelijke fysieke ‘muur’ gevormd om maar niet het afgrijzen te voelen opgeslagen in de onderbuik. Gevoel wijkt af van emoties. Ook narcisten ervaren emoties, alleen kunnen ze deze niet begrijpen en plaatsen, omdát ze dan bij hun gevoel moeten komen waar ze van afgesneden zijn. Ze zijn volledig zonder beheersing of besturing overgeleverd aan de golven van hun emoties. Ze zouden dus ons medelijden verdienen, maar dat is juist precies de valkuil waar je vandaan moet zien te blijven. De valstrik is het web waarin ze hun prooi vangen om daarna geheel energetisch leeggezogen als levenloos en nutteloos achter zich te laten, op zoek naar een nieuwe prooi. Actief medelijden van narcisten doet op de langere duur de hele samenleving niet goed. Het helpt niemand.
De auteur schrijft ook heel bewust over ‘prooi’, want je moet uit de gevarendriehoek blijven van elkaar de schuld geven. Daar is de narcist veel beter in en dan blijven we elkaar besmetten met negativiteit en liefdeloosheid. Niemand is schuldig. Wees alleen op je hoede bij ‘foute’ personen, trap niet in de boobytraps. Doe je dat wel, dan biedt Nelly De Keye ook realistische handvatten aan om jezelf uit de klauwen te bevrijden. Je hoeft je nooit te schamen of zelf de schuld te geven dat je in diens val gelopen bent. De kans is namelijk reuze groot om als empathisch mens als een blok te vallen voor diens charmeoffensief. De gouden regel is ‘follow the money’ en ontdek de narcist. Hoeveel liefde je ook bezit en een narcist denkt te geven, deze verandert niet, want dat kan die persoon niet. De narcist is een bodemloze put. Een zwart gat. Hij is ongeneeslijk en absoluut afhankelijk van andermans liefdadigheid om zichzelf energetisch te voeden. De beste zelfbescherming is gezonde eigenliefde en zelfzorg in contact. Daar kunnen ze niets mee. Dan ben je geen prooi meer voor ze. De vergelijking met prooi vind ik heel duidelijk, omdat de mensheid biologisch gezien een kuddedier is. Volg niet de ‘wolf in schaapskleren’ naar zijn donker hol.
Als je dit boek gelezen hebt ben je vast geen narcist, die heeft namelijk volstrekt geen interesse of voordeel van dit verhaal, sterker nog, hij zal al zijn geschut inzetten om zijn prooi te isoleren en te onthouden van bewustwording, eigenwaarde, zelfrespect en zelfvertrouwen. Grote kans dat je na het lezen van Nelly De Keye’s verhaal ‘een gewaarschuwd prooi’ wordt, en die telt voor twee.