Geschreven bij De jongen die Auschwitz tekende
De jongen die Auschwitz tekende
In de jongen die Auschwitz tekende lees je een waargebeurd verhaal door de ogen van een tiener, die bijna twee jaar werd onderworpen aan de onmenselijkheden in nazikampen. Thomas Geve (pseudoniem) overleefde de gruwelijkheden van drie verschillende concentratiekampen. Ben je geïnteresseerd in de Tweede Wereldoorlog en benieuwd hoe het kampleven er nou echt aan toe ging, dan is dit boek iets voor jou!
Vanaf het moment dat Hitler in 1933 aan de macht kwam, komt er een einde aan het zorgeloze leven van Thomas en zijn familie. Er worden rassenwetten toegepast, waardoor Joden steeds minder worden toegelaten en steeds minder mogen. Vlak voor de oorlog, als Thomas 9 jaar is, verhuist zijn vader naar Engeland en laat daarbij Thomas en zijn moeder achter.
In 1939 start de Tweede Wereldoorlog in Duitsland en komt het moment dat Joden nog veel minder mogen. Thomas raakt gefascineerd door de Duitsers en de Hitler Jugend. Hij kenmerkt zich als een nieuwsgierige jongen die graag alles wil weten en daarin ook de grenzen op zoekt. In die tijd worden steeds meer mensen, vooral Joden, opgepakt en naar concentratiekampen gedeporteerd.
Thomas en zijn moeder komen in juni 1939 in Auschwitz aan. De omvang van het kamp is voor Thomas dan niet te bevatten, evenals de manier waarop er met hen wordt omgegaan. Hij wordt onmiddellijk gescheiden van zijn moeder en komt als 13-jarige jongen in het mannenkamp terecht. Het verhaal geeft vervolgens de 22 maanden van gevangenschap in drie verschillende kampen weer. Je leest over de barakken, het kampleven de werkzaamheden, maar ook over de band die tussen gevangenen ontstaat, evenals de spanningen die heersen.
Na de bevrijding van het kamp, slaat Thomas aan het tekenen om de herinneringen uit het kamp in beeld te krijgen. Hij neemt de rol op zich het verhaal te vertellen ter nagedachtenis van zijn kameraden én om de komende generaties over het verleden te vertellen, zodat ze precies weten wat er is gebeurd, in de hoop dat mensen in de toekomst verstandigere beslissingen nemen.
Doordat Thomas het verhaal vanuit de ik-persoon vertelt, voel je wat hij heeft meegemaakt, wat de ingrijpende gebeurtenissen goed weergeeft. De uitgebreide beschrijving geeft je een goed beeld van de barakken, het kampleven en de te verrichte werkzaamheden tijdens de Tweede Wereldoorlog, zonder dat het te gedetailleerd wordt in gruwelijkheden. Het doet je beseffen wat voor onmenselijkheden de kampbewoners hebben moeten doorstaan. De goed beschreven band tussen gevangen, evenals de spanningen die ontstaan, laten je de angst voelen die Thomas ervoer, maar het verhaal geeft ook mooi weer hoe de gevangenen wisten te overleven, hoop bleven houden en zich warmden aan elk beetje menselijkheid dat ze vonden in henzelf en anderen.
De tekeningen die Thomas toevoegde aan zijn boek, maken het verhaal speciaal. Het is een prachtige weergave van het kampleven door de ogen van een tiener. In het e-book komen deze tekeningen helaas niet goed uit. Ze zijn klein en zwart-wit, terwijl de paperback mooie, grotere gekleurde tekeningen laat zien.
Het verhaal vraagt je er even echt goed voor te gaan zitten. De uitgebreide beschrijvingen maken het verhaal erg levendig, maar zorgen er tegelijkertijd voor dat je het goed wilt én moet lezen. Dat kan even een worsteling zijn. Toch is dit boek zeker een aanrader als je geïnteresseerd bent in de Tweede Wereldoorlog en wilt ervaren en beseffen welke onmenselijkheden kampbewoners hebben moeten doorstaan.
