Het zou een veelbelovend sportjaar worden, 2020, met naast de gebruikelijke grote evenementen het EK voetbal en de Olympische Spelen. Maar toen kwam corona. In de sportwereld ontstond paniek, twijfel, teleurstelling, verdriet. Wat ging er wel door, wat niet? Waar trainden de atleten eigenlijk voor, was hun trainingsopbouw nog toereikend? Mocht er publiek bij de wedstrijden? Welke stunts waren er te bedenken? De Amerikaanse basketbalcompetitie werd in z’n geheel in een bubbel in Disneyland, Orlando verder gespeeld; de Tour de France ging pas eind augustus onder zwaar corona-regime van start; voetbalstadions waren spookachtig leeg, maar de tv-kijker hoorde het stadionrumoer via een geluidsbandje. Alles was vreemd, lenteklassiekers in de vroege herfst en op Roland Garros toptennis voor zeventien koukleumende toeschouwers. De verslagen van Mart Smeets, zelf thuis opgehokt, lezen als een barometer van de onzekere tijd die in het voorjaar aanbrak en waarvan het einde niet in zicht is. Mart Smeets (1947) werkte van 1973 tot 2016 voor Studio Sport. Nu werkt hij o.a. voor Radio 1 en voor Ziggo Sport, hij maakt podcasts, geeft sporadisch een theatercollege en schrijft, naast boeken, diverse columns.