Het geheim van Silvermoor

Van Hebban mocht ik met dit boek voor het eerst mee doen met de ‘Hebban Buzz’! Bedankt hiervoor Hebban en Xander uitgevers.

Het geheim van Silvermoor speelt zich af in de tijd dat de mijnen nog open waren. We leren de 14-jarige Tommy kennen, hij doet heel goed zijn best op school, wint zelfs prijzen, maar weet ook dat het eigenlijk allemaal voor niets is, want als hij oud genoeg is, moet ook hij iedere dag afdalen de mijnen in. Dan ontmoet hij Josie, Josie komt uit een ander dorp, maar haar situatie is eigenlijk net zo uitzichtloos als dat van Tommy. Zij voelt zich nergens thuis, behalve bij Tommy. In hun dorpen staan twee grote landhuizen. Silvermoor en het verlaten, maar mysterieuze Heston Manor. Samen ontdekken ze een geheim over de oud bewoners van een verlaten landhuis, Heston Manor, en hun leven veranderd voorgoed.

Ik hou van de boeken in dit genre en ik val meteen met de deur in huis, ik vond dit boek ontzettend leuk en mooi geschreven. Gelukkig heb ik nog een boek van deze auteur in de kast staan dus ik kan nog even verder. De schrijfstijl van de auteur ervaar ik als zeer prettig. Ze schrijft heel beeldend en met veel details. Zoals de haarkleur van personages of het aantal broers en zussen. Hierdoor kreeg ik echt een beeld van Tommy en Josie, maar ook van de andere personages, en de omgeving. De personages leer je, vind ik, goed kennen. Je kent hun angsten en hun verlangen. Hun verleden, hun heden en hun toekomst.

‘Hij begreep mijn ambitie niet, maar ik begreep zijn trots.’

Wel vroeg ik mij tijdens het lezen af waarom het verhaal ‘Het geheim van Silvermoor’ heet. Het geheim is namelijk vooral te vinden in het andere landhuis. Zelf zou ik voor een letterlijke vertaling zijn gegaan, de oorspronkelijke titel is namelijk: ‘The house at Silvermoor’. Wel, nu ik dit schrijf realiseer ik me dit, komt alles samen in het huis van Silvermoor. Dus ik begrijp de keuze ergens wel van deze vertaling, maar tijdens het lezen, voelde ik meer voor een andere titel.

Waarschuwing: het boek bestaat uit korte hoofdstukken, waardoor je al snel geneigd bent te denken, oh nog eentje dan, dit kan ertoe leiden dat je iets later naar bed gaat dan gepland!

Voor ik dit boek las, was ik mijn lievelingsgenre even uit het ook verloren, ik las ineen heel veel feelgood en YA. Dit boek heeft ervoor gezorgd dat ik mijzelf weer even herinnerde dat ik dol ben op dit genre. Ik weet ook al weer meteen welk boek ik nu wil lezen, in hetzelfde genre. Ik hoop dat ik hier net zoveel van ga genieten zoals van dit boek. Ik ga zeker weten meer lezen van deze auteur!

Geschreven bij Het geheim van Silvermoor

Het was niet moeilijk om in het verhaal te komen en me verbonden te voelen met de karakters.

‘Voor lezers van Lucinda Riley’ staat op de cover, dan is mijn belangstelling natuurlijk meteen gewekt! Gretig begon ik aan het boek en het heeft me zeker niet teleurgesteld.
Tommy Green is een jongen uit een straatarm mijnwerkersgezin in Grindley, Yorkshire. Hij is bijna twaalf en moet gaan werken in de mijn, eerst twee jaar bovengronds en daarna ondergronds. Hij wil dat niet, zou liever doorstuderen en Grindley verlaten. Maar er moet brood op de plank komen en net als zijn oudere broers zal Tommy de mijn ingaan. Tijdens een wandeling komt hij Josie tegen, zij komt uit Arden, een buurdorp. De inwoners van Grindley en Arden hebben eigenlijk nooit contact met elkaar, ze werken in andere mijnen en dienen daardoor een andere meester. Maar Tommy en Josie vinden elkaar meteen aardig en worden vrienden. Tommy beïnvloedt Josie op een positieve manier, door hem verbreedt ze haar horizon en wil ze óók meer van haar leven maken. Maar het leven is hard voor hen, hun wensen en dromen worden eruit gerammeld. Bij Tommy door zijn vader die weliswaar veel van hem houdt maar hem geen kansen biedt op een ander bestaan. Bij Josie is het haar moeder die losse handjes heeft. Niets kan Josie goed doen in haar moeders ogen, er is geen greintje liefde voor haar dochter.
Tommy en Josie blijven elkaar onvoorwaardelijk steunen, ze zoeken elkaar vaak op zondag op en hebben dan lange gesprekken over de toekomst. Een toekomst die steeds dreigender wordt wanneer Tommy veertien wordt en ondergronds een heel zwaar leven krijgt. Net als je denkt dat het niet erger kan worden, dreigt er gevaar voor Josie. Haar vader en moeder hebben de pech veel meisjes te hebben, nu hebben ze het geld zo hard nodig dat Josie zich als jongen moet verkleden en in de mijn moet gaan werken. Josie wil dat absoluut niet en met behulp van Tommy vlucht ze weg, maar waar naartoe?
Op hun vlucht worden Tommy en Josie door een jachtopziener achtervolgd, ze rennen voor hun leven het bos in naar een verlaten landhuis, Heston Manor. Ze vallen in een geheime gang en raken daardoor hun achtervolgers kwijt. Verderop in de gang ontdekken ze iets dat hun leven voorgoed zal veranderen. Later in die nacht brengt Tommy zijn vriendinnetje in veiligheid. Hij brengt haar naar Silvermoor, het huis van graaf Sedgewick, de eigenaar van de mijn van Grindley. Josie gaat als dienstmeisje werken bij een nichtje van graaf Sedgewick, ze gaat een veel zonnigere toekomst tegemoet dan ze dacht. Maar Tommy daarentegen, moet terug de mijn in, er zit niets anders op, denkt hij. Maar het geheim dat ze die nacht hebben ontdekt, maakt dat ook zijn leven er heel anders uit gaat zien!
Tracy Rees heeft een mooi verhaal geschreven over de bittere armoede in het zuiden van Yorkshire. De inwoners van de dorpen zijn volledig afhankelijk van het werk in de mijnen. De mijnwerkers worden zwaar onderbetaald, daardoor moeten alle gezinsleden hun steentje bijdragen. De jongens gaan al vroeg de mijn in, het is hun enige toekomst. De meisjes trouwen jong en natuurlijk met een mijnwerker en moeten hard sappelen om een fatsoenlijk maal op de tafel te kunnen zetten. Tommy en Josie zijn heel iets anders van plan dan hun leven te slijten in Grindley of Arden, ze willen meer van de wereld zien. De auteur verpakt die zoektocht naar geluk in een spannend verhaal, ze doet dat vakkundig.
Het boek is opgebouwd in drie delen. Het geheim van Silvermoor speelt tussen 1897 en 1905 en kent één verhaallijn en twee vertellers. De vertellers zijn Tommy en Josie. De korte hoofdstukjes zijn getiteld ‘Tommy’ of ‘Josie’. Door de korte hoofdstukjes zit de vaart erin, het boek leest vlot. De vergelijking met Lucinda Riley snap ik best, maar Tracy Rees heeft het écht niet nodig om met haar vergeleken te worden. Ze heeft een mooie beschrijvende stijl. Als Tommy in de mijn werkt dan proef je het kolenstof en zie je de ondoordringbare duisternis. Maar bovenal voel je de dreiging in de mijn waar al zoveel goede mannen en jongens de dood hebben gevonden.