De vondeling

Het boek begint met het hartverscheurende verhaal van Bessie die in een treurige lange rij staat met vrouwen die hun kindje af moeten staan omdat ze er zelf niet voor konden zorgen. Het raakte mij diep, ik ben zelf adoptiemoeder en dit onderwerp was weer volop in het nieuws, daardoor wachtte ik even met lezen maar dat had ik niet hoeven doen. Je hoopt met Bessie samen dat het na 6 jaar weer goed komt maar ziet het somber in. Het volgende verhaal gaat over een eenzame weduwe die zich met haar dochter in huis heeft opgesloten. Een afschuwelijk trauma heeft haar angstig gemaakt voor alles. Dan komt er een kindermeisje die alles op z’n kop zet, letterlijk.
Eigenlijk kun je zelf naar aanleiding van de flaptekst een deel van het verhaal wel invullen maar door dit adoptiedrama anno 1754, want dat is het eigenlijk en daarom is het eigenlijk ook een heel actueel boek.
De historische setting, Londen 1754 wordt goed weergegeven, het verschil tussen gewone, arme burgers en hun wanhoop tegenover de rijke adel die ondanks dat ze geen gebrek hebben aan geld ook hun problemen hebben. Het lijkt dat Stacey halls echt goede research heeft gedaan. Ik ben vaak tijdens het lezen aan het googelen naar zaken rondom een boek en het blijkt gewoon te kloppen, dit gebeurde gewoon. Veel mensen leefden voor zichzelf maar een aantal probeerden het goede te doen, dokter Mead speelt deze rol overtuigend.
De gevoelens van beide vrouwen en ook van het meisje waar alles om draait klopt met mijn verwachtingen, de verwarring, de angst om kwijt te raken wat je hebt en de hoop dat je opnieuw kunt beginnen.
Er zitten ook hele spannende elementen in het verhaal die ervoor zorgen dat het een heel boeiend boek is om te lezen. Je vraagt je als lezer af wat jij zou doen en wat het beste is voor het kind waar alles om draait?
Het einde is ontroerend en mooi, goed afgerond en het is een fijn boek om op terug te kijken.

Geschreven bij De vondeling

Stacey Halls is geboren in Engeland en groeide op in Rossendale, Lacanshire. Ze studeerde journalistiek aan de University of Central Lacanshire en heeft geschreven voor onder andere The Guardian, The Independent en The Sun. Ze woont en schrijft in Londen. De vondeling is haar tweede roman.
27 november 1747, Bess Bright is zojuist bevallen van haar dochtertje Clara, Ze is jong en ongetrouwd, een schande in het Engeland van die dagen. Nog dezelfde dag gaat ze samen met haar vader Abe naar het Foundling Hospital aan de rand van Londen. Daar verzamelen zich elke maand een grote groep jonge moeders die afstand willen doen van hun baby. Via een wreed systeem wordt bepaald welke baby’s wel en welke niet geaccepteerd worden door het Foundling Hospital. Ook zijn de weldoeners van het ziekenhuis aanwezig. Onder het genot van een hapje en een drankje kijken ze toe hoe baby’s van hun moeders gescheiden worden. Gelukkig mag Clara blijven, daarmee is haar toekomst voorlopig veiliger dan bij Bess. Bess belooft haar baby op te zullen halen wanneer ze genoeg geld bij elkaar gespaard heeft om ze beiden van een redelijke toekomst te voorzien. Als aandenken geeft ze haar baby iets persoonlijks mee, een half hart gesneden uit walvisbeen. De andere helft behoort toe aan de onbekende vader die ze na Clara’s conceptie nooit meer heeft gezien. Clara heeft nummer 627, dat moet Bess goed onthouden, het is het enige wat ze nodig heeft om Clara op te gaan halen.
Zes lange jaren volgen. Clara werkt hard als garnalenverkoopster en legt elke penny opzij om te sparen. Samen met haar vader Abe runt ze een garnalenkraam, een hard en armoedig bestaan. Haar enige verzetje is af en toe een bezoek aan haar hartsvriendin Keziah. Keziah werjkt alle dagen als kledingverkoopster, haar man William is violist en treedt in de avond en nacht op. Samen hebben ze twee zoontjes. Alleen Keziah en Abe weten van Clara en de wens van Bess om haar uit het Foundling Hospital op te halen. Op een dag is het zo ver, Bess meent genoeg geld bij elkaar gespaard te hebben, Keziah heeft voor kleertjes gezorgd en Bess gaat op pad. Om vervolgens van een koude kermis thuis te komen. Clara is niet meer in het ziekenhuis, sterker nog, ze is zes jaar geleden, één dag na haar aankomst, al opgehaald door een vrouw die zei dat ze haar moeder was. Ze had ook de naam Bess Bright genoemd en wist van het hart van walvisbeen. Bess is teneinde raad, niemand gelooft haar behalve uiteindelijk dr. Mead, een jonge dokter die vaak in het ziekenhuis werkt. Hij trekt zich haar lot aan en nodigt haar uit om op zondag naar de kerkdienst in de kapel van het Foundling Hospital te komen. Daar zijn dan veel weldoeners en regenten aanwezig die misschien meer van de zaak weten. Het is daar waar ze Alexandra uit de verte ontmoet, de weduwe van een handelaar in walvisbeen. Ze heeft een dochtertje, Charlotte, die ongeveer van dezelfde leeftijd is als Clara. Bess meent haar dochtertje te herkennen, maar wat kan ze in hemelsnaam beginnen om haar dan terug te krijgen?
Een spannend verhaal ontspint zich, de ene keer verteld door Bess, de moeder van Clara en de andere keer door Alexandra, de moeder van Charlotte. Alexandra is ernstig getraumatiseerd door een gebeurtenis uit haar jeugd, ze komt, behalve op zondag voor de mis, nooit haar huis uit. Dat geldt ook voor Charlotte. Bess bedenkt een plan, noemt zich Eliza en met behulp van de naïeve dr. Mead wordt ze als Eliza aangenomen als kindermeisje voor Charlotte.
De auteur gebruikt twee verhaallijnen, die van Bess en die van Alexandra. Daardoor wordt het verhaal van twee kanten belicht en leer je zowel Bess als Alexandra beter kennen. Ook ga je nadenken over het verschil tussen arm en rijk dat in die tijd enorm was. Bess die al vanaf de dood van haar moeder als kind uit werken moest gaan omdat er anders simpelweg geen eten was. Als Clara bij haar zou komen wonen op haar zesde, zou ze meteen ook mee moet werken.

Geschreven bij De vondeling

1754. Bes wil haar onwettige dochter Clara ophalen uit het kindertehuis waar ze haar zes jaar geleden achterliet. Ze is geschokt als blijkt dat haar dochter een dag nadat Bes haar naar het tehuis is opgehaald door iemand die zich als haar heeft voorgedaan, waar is haar dochter!
Ondertussen worstelt een jonge weduwe, die haar huis al tien jaar niet heeft verlaten, met het verwelkomen van een nieuw kindermeisje. Haar verleden ligt op de loer en dreigt haar beveiligde leven voorgoed te ontwrichten.

“Kon je iemand missen die je nooit had gekend? Mijn eigen dochtertje was daar en haar vingertjes grepen alleen lucht. Mijn hart zat in een vel papier. Ik had haar enkele uren, en mijn leven, gekend.”

Dit boek is gewoonweg prachtig. Alles zit erin, spanning, romantiek, mysterie, vrolijkheid en verdriet. Ik heb van begin tot het eind genoten van dit geweldige boek.

De vondeling bestaat uit vier delen waarin steeds één van de hoofdpersonages, Bess of Alexandra, de hoofdrol speelt. Wie dat is lees je aan het begin van elk nieuwe deel. Door de intense en beeldende schrijfstijl van Stacey leef je ontzettend mee met beide vrouwen en voelt het boek levensecht aan. Door deze manier van schrijven komt het boek echt bij je binnen en bloedt je hart voor zowel Bess als Alexandra die beide met verschrikkelijke situaties te maken krijgen.

Het boek heeft verschillende trieste verhaallijnen waardoor het lezen ervan al snel te zwaar zou kunnen voelen maar doordat Stacey er op precies de juiste momenten een vrolijk nood in heeft verwerkt of een romantische moment blijft het lezen van dit boek plezierig en maakt wegleggen haast onmogelijk.

Het is natuurlijk niet voor niets dat Stacey specifiek over deze twee vrouwen schrijft die op het eerste gezicht niet direct iets met elkaar te maken lijken te hebben en als lezer wordt het verhaal vrij snel wat voorspelbaar maar door de onverwachte manier waarop de situatie zich ontwikkeld blijft het leesplezier enorm groot en word je op verschillende momenten juist verrast door de schrijfster.

Stacey weet een krachtig verhaal neer te zetten met twee vrouwen die op een geheel eigen manier ontzettend veel lef en kracht tonen en je als lezer in je hart zult sluiten.

Stacey Halls groeide op in Rossendale, Lancashire. Ze studeerde journalistiek en schreef onder andere voor The Guardian, The Independent en The Sun. De vondeling is haar tweede roman.