Geschreven bij Rood, wit & koningsblauw
Rood, wit & koningsblauw is een boek waar ik héél erg naar uitkeek. Ik had er al veel over gehoord en was blij dat er een Nederlandse vertaling kwam. Mijn verwachtingen lagen dan ook erg hoog. Gelukkig werden die allemaal ingelost!
In Rood, wit & koningsblauw worden Henry, Britse prins, en Alex, First Son van de Verenigde Staten van Amerika, na een ongelukje tijdens het huwelijksfeest van Henry’s broer gedwongen om te doen alsof ze goede vrienden zijn. De twee groeien naar elkaar toe tot er een echte vriendschap uit voortkomt… en zelfs meer dan dat. Helaas is een relatie onderhouden niet zo gemakkelijk als je moeder president is en je vriend een prins.
Op de cover staat ‘Pure romcom’ en ja, dat is het. Ik heb regelmatig moeten glimlachen en soms zelfs gewoon echt lachen. Het is zo’n boek waar je echt blij van wordt. Ik kon het moeilijk wegleggen, sleepte het overal mee naartoe en las aan één stuk door. Achteraf vond ik het dan weer heel jammer dat ik het zo snel had uitgelezen…
Het leest dus vlot en de vertaling is heel aangenaam. Alex en Henry zijn leuke personages met wie ik erg meeleefde en ik wilde echt nog geen afscheid nemen van hen. Hun hele squad, met Nora, June, Beatrice en Pez, voelt aan alsof je in het echte leven zelf met hen bevriend zou kunnen zijn.
Zoals in veel feelgoodboeken is ook hier het einde redelijk voorspelbaar, maar onderweg daarnaartoe gebeuren er wel dingen die je als lezer niet echt ziet aankomen. Dankzij de schrijfstijl, de gebeurtenissen tussendoor en de leuke personages word je helemaal meegesleept in de wereld van Alex en Henry.
Hoewel ik graag meer over de personages had gelezen, kreeg ik af en toe ook wel het gevoel dat er nog eens iets moest gebeuren. Zo’n gebeurtenis liet gelukkig nooit lang op zich wachten en die momentjes stoorden me niet tijdens het lezen. McQuiston moest heel veel schrappen en ik vraag me stiekem wel af welke scènes dan gesneuveld zijn.
Een leuke extra vond ik ook de verwijzingen naar historische personages (op een bepaald moment bijvoorbeeld Henry VIII) en de quotes onder de mails die Alex en Henry naar elkaar sturen. Een klein minpuntje vond ik dan weer dat ik heel af en toe het gevoel had dat er weer iets moest gebeuren en ik had misschien liever wat meer gesprekken gelezen die de dynamiek tussen de twee beter weergaven dan alweer een intieme scène. Er mogen natuurlijk wel wat intieme scènes in zitten, maar op een bepaald moment werden het er (te) veel in korte tijd, waardoor het even voelde alsof ze niets anders meer deden.
Casey McQuiston heeft een heel fijn en goed boek geschreven met personages die bijna als echte vrienden aanvoelen. Rood, wit & koningsblauw is zonder twijfel een must-read! Ik hoop dat ik nog meer van deze auteur kan lezen.
Ik kreeg dit boek in het kader van de blogtour van Zomer&Keuning. Dat heeft mijn mening op geen enkele manier beïnvloed.
