Gelijk na het lezen van het eerste hoofdstuk van Chain of Iron zat ik weer helemaal in het verhaal. Terwijl de schaduwjager rustig met hun leven verder gaan komt er weer een nieuw kwaad naar boven drijven. Ik vond het erg fijn dat je ook kleine stukjes las over de schurk in dit verhaal. Hierdoor leerde je ook wat er in hun hoofd om gaat en wat ze drijft om te doen wat ze doen.
De schrijfstijl van Cassandra lees makkelijke weg, ondanks dat er gebruik wordt gemaakt van meerdere POV zonder dat er vooraf worde gezegd welk POV je leest. Hierdoor leer je verschillende personages goed kennen en leef je met ze mee. De gevecht scenes in dit boek zijn prachtig uitgewerkt. Je het gelijk het gevoel dat je midden in de actie zit.
Ik heb weer genoten van de verschillende personages in dit boek. De vriendschappen en romances staat dicht naar mijn hart. Elke personages dat Cassandra beschrijft is authentiek waardoor je gelijk weet over wie ze het hebben als ze het over een bepaalt personages hebben zonder hun naam te moeten noemen.
Het einde was weer een einde waar Cassandra erg goed in is. Ook al was dit einde misschien een beetje cliché en daardoor iets voorspelbaar, het heeft mijn hart er wel weer uitgerukt.