De Puzzelman

We leren al heel snel rechercheur Angelica Henley kennen. In het verleden kreeg ze te maken met “De Puzzelman”, een seriemoordenaar die slachtoffers in stukken sneed en op een bepaald moment rechercheur Henley te pakken kreeg en haar steekwonden toebracht. “De Puzzelman” werd gevat en achter slot en grendel gestoken. Nu jaren later, volgen we rechercheur Henley in een nieuwe zaak. Opnieuw worden stukken van mensen gevonden en lijkt een copycat actief te zijn. De gelijkenissen zijn groot, maar de “echte” Puzzelman zit nog steeds achter de tralies…. Tot op een dag… de “echte” puzzelman weet te ontsnappen. De klok tikt dan voor Henley, want ze moet zowel op zoek naar “De Puzzelman” en naar zijn copycat. Tussendoor leren we ook het privéleven kennen en de “cliché”-gevolgen van het gehuwd zijn met een politievrouw.
Als lezer word je meegenomen in de zoektocht van Henley, maar er zijn ook hoofdstukken waar je de handelingen van de puzzelman en zijn copycat kan volgen. Vanaf het begin van dit boek leef je als lezer in spanning en dit blijft duren tot het einde van het boek. De auteur beschrijft alles heel gedetailleerd, waardoor je als lezer je alles perfect kan voor de geest halen. Het is een vlot lezend schrijfstijl die ik kan appreciëren. De verhaallijn wordt goed opgebouwd en voor mij bleef het tot ¾ boek wel onduidelijk wie de copycat was. Als debuut van de auteur kan dit wel tellen!

De Puzzelman is een politiethriller waarin een seriemoordenaar gezocht moet worden. Klinkt zoals de Helen Grace-serie van Arlidge, maar toch vind ik ze niet echt vergelijkbaar. Arlidge schrijft heel beeldend en gebruikt korte zinnen. Matheson schrijft alsof je meedoet in de gesprekken van de personages. Soms lijkt het ook alsof je wordt aangesproken.

Deze dikke pil vind ik echt een aanrader als je van thrillers houdt, zeker als je zelf de puzzel moet oplossen. Nu was de dader vrij snel duidelijk in dit verhaal, maar hoe hij het heeft gedaan was dit keer de puzzel. Ik wil ook echt wel benoemen dat dit een dik boek is, want je bent er wel even tijd aan kwijt. Dat is op zich geen probleem, want het verhaal is steengoed.

Je leest vooral vanuit het hoofdpersonage Anjelica, maar af en toe lees je een stukje vanuit de bijpersonages. Ik vond het fijn om Anjelica te leren kennen. Dit boek is het eerste deel in een serie en ik ben zeeeer benieuwd naar het volgende boek. Het einde heeft namelijk toch wel een paar open lijntjes waar verder op gegaan zou kunnen worden.

Wat soms wel een beetje stoorde is het afwisselen van voor- en achternamen. Het meeste werden de achternamen gebruikt, maar af en toe gebruikte de personages voornamen en dan moest ik wel heel goed nadenken wie dat dan ook al weer was.

Het boek is heerlijk bloederig en af en toe nagelbijtend spannend. Je wordt vooral nieuwsgierig gemaakt naar hoe alle moorden zijn gepleegd en de lijken in stukken verspreid zijn. Als je niet tegen dat soort dingen in boeken kan, dan beter toch een andere lezen. Maar voor liefhebbers van bloed en rottende lijken is dit een zeer goed match.

Kortom, een steengoede thriller waar je je even mee kan vermaken. Een tip voor de gevorderde thrillerlezer, maar natuurlijk ook voor de rest.

De thriller speelt zich af in de Londense wijk Deptford, daar woont de schrijfster zelf ook, ze is strafrechtadvocaat en dit is haar debuut. Het is tevens deel 1 van een serie.
Het is een vlot lezende thriller van maar liefst 428 pagina’s met een sterke jonge vrouwelijke rechercheur, Angelica Henley, in de hoofdrol. Ze krijgt hulp van een rechercheur in opleiding, Salim Ramouter.
Je maakt kennis met het politieteam dat eigenlijk dag en nacht werkt want er worden kort achter elkaar diverse gruwelijke moorden gepleegd die vergelijkbaar zijn met de moorden van Peter Olivier, een seriemoordenaar die nog vast zit in de gevangenis.
Je moet je koppie erbij houden in deze thriller want het politieteam verdenkt een copycat van de seriemoordenaar Peter Olivier, dat hij in korte tijd diverse vergelijkbare moorden pleegt. Ik heb maar een lijstje gemaakt met slachtoffers, hoe ze vermoord zijn en de diverse kenmerken van de moorden. Als dan ook nog Peter Olivier zelf ontsnapt uit de gevangenis, ontkomt het politieteam zelf ook niet ongeschonden uit de strijd.
De thriller leest makkelijk weg, de personen en omgeving zijn beeldend beschreven en de moorden zijn tot in detail beschreven maar toch mis ik iets. De spanning kabbelt langzaam voort en het open eind draagt ook niet echt bij aan een voldaan gevoel als je het boek dicht slaat.
Voor de liefhebbers van de Kate Marshall-serie van Robert Bryndza en de Luc en Ava-serie van Helen Fields.