De cover valt goed op. Een weg tussen hoge boompartijen, ijs langs de weg en een witte wolkenhemel. Ik zou het zeker oppakken in de boekwinkel, als deze weer open was. Daarom viel het boek ook zeer op toen ik het zag op social media.
De dichte groene bossen en ook de ijzige lange weg spelen een grote rol in het boek. Wie ook een grote rol heeft is Tuva Moodyson, zij is 26 jaar en de hoofdpersoon in deze mysterieuze thriller. Zij is een wat ingetogen verslaggever en hoopt er op een mooi stuk te kunnen schrijven, die haar carrière een boost kan geven. Ze is klein van stuk, heeft een gehoorgebrek maar staat zeker haar mannetje. Zo alleen op onderzoek uit gaan door de donkere bossen, vind ze eigenlijk doodeng. Maar toch gaat ze er voor.
Zeer uitgebreide details en diverse creepy personages
Naast Tuva maken we kennis met haar collega's bij de krant. Het zijn Lena, Lars en Nils. Die worden naast alle details goed neergezet door Dean. Thord werkzaam bij de politie hoort hier ook bij. Door een love-fling kent ze hem iets beter. Dat is nu over, en maar beter want ze moet er hoofd er goed bij houden. Zeker als er een tweede slachtoffer wordt gevonden in het bos, staat iedereen op scherp. Zeker ook gezien de eerdere gebeurtenissen van jaren geleden. Heeft het er iets mee te maken? De creepy bewoners houden hun kaken stijf dicht.
De schrijfstijl is prettig, veel zaken worden uitgebreid beschreven. Het heeft soms een lijzige toon, net als de scandi series dit ook hebben. Langdradig en een vlakke spanningsboog. De vertelperspectief is de ik-persoon. Op sommige pagina's lijkt het alsof elke zin begint met de -ik-, wat niet fijn leest. Natuurlijk krijg je zo wel een beter beeld van de ik, die Tuva heet. maar toch. Daarnaast valt het op, dat er een soort alwetende verteller in verscholen zit.( Vragen als: ja, toch? - Dit komt later - zij is de reden dat ik hier ben- of zelfs, weet je..blz 64: jij kunt dit niet , of wel soms? ) Of het mogelijk vragen van Tuva zijn, aan haar zelf gesteld is niet duidelijk.
De spanningsboog komt niet echt heel hoog
Het boek begint al met de nodige spanning. Een achtervolging..oeps. Ja, een mooi proloog. Dat belooft wat. Eenmaal in het verhaal gekomen zakt de spanning flink weg en maken we op een rustig tempo kennis met de personages. Na het vinden van het lijk in het bos komen ook de bewoners in het bos in het verhaal. Deze creepy karakters kunnen tesamen zo in de sprookjes van Grimm. Onguur, onfris, een schrijver die vreemde dingen eet, en tenslotte de trollenmakers. Eftelingmateriaal. Bij ieder van hen gaan je haren flink overeind staan. De spanning sluimert langzaam maar komt niet echt onder je huid te zitten. Dat is erg jammer.
Conclusie
Will Dean heeft een zeer goede poging gedaan om een scandi noir neer te zetten. De geoefende thrillerlezer zal helaas van deze thriller geen slapeloze nachten gaan beleven. Will Dean is niet van de snelle acties., maar heeft zich goed ingelezen in de scandi-crime-stories. Dit genre heeft ook veel kracht, wat ik niet echt heb gespot. Met een heerlijke plottwist belanden we bij het laatste stuk van het mysterie. Maar een grote knal blijft helaas uit.
Will Dean heeft met De jacht een spannend debuut neergezet, met Tuva in de hoofdrol. Op naar deel 2.
Waardering 3,5 sterren