De stormroos

Geschreven bij De stormroos

Net als de andere boeken van Corina Bomann leest ook dit boek weer erg vlot weg. Toch duurde het even voor het boek me wist te boeien, omdat ik de hoofdpersoon in het begin niet altijd even sympathiek vond. Maar toen stukje bij beetje de verhalen over het verleden naar boven kwamen, wist het verhaal me steeds meer te grijpen.

Een boek met een bijzonder thema (het vroegere Oost-Duitsland) waar tot nu toe maar weinig boeken over geschreven zijn (in tegenstelling tot WOII) en waar ik dan ook weinig over wist. En juist dat maakte het uiteindelijk tot een heel verfrissend boek. Niet zo mooi als haar vorige boeken, De Maneschijnsonate en De Jasmijnzussen, maar zeker erg de moeite waard.

Geschreven bij De stormroos

Annabel verhuist samen met haar dochter Leonie naar Binz, Oost Duitsland. Nadat haar man hun verlaten heeft wil ze hier een nieuw leven gaan opbouwen. Als ze in de haven “de Stormroos” ziet liggen wil ze de kotter graag kopen. Dit lukt niet alleen, dus koopt ze de boot samen met een andere gegadigde.

Tijdens de renovatie van de boot vindt Annabel een brief van een jonge vrouw, die de kotter gebruikte om te ontsnappen uit Oost-Duitsland. Ook Annabel komt uit Oost-Duitsland en is opgegroeid bij pleegouders, omdat haar moeder haar van het ene op het andere moment heeft verlaten.

Door de brief besluit Annabel om te gaan achterhalen wat er vroeger is gebeurt op “de Stormroos” en in haar eigen jeugd. Dit boek neemt je mee in deze zoektocht. Het geeft je een beeld over hoe het leven vroeger in Oost-Duitsland was.

Het verhaal wordt verteld door verschillende personen met terugblikken in hun eigen geschiedenis. Al lezende komen alle verhaallijnen uiteindelijk samen.

Ondanks alle verschillende verhaallijnen leest het boek makkelijk weg.

Nog een tip: lees als het boek uit is de proloog nog een keer door.

Geschreven bij De stormroos

Weer een prachtig boek van Corina Bomann.

In het begin wat moeite om in het verhaal te komen, mede door het tijdsperk waar het zich afspeelt. Maar de personages en het verhaal grijpt je zo, dat je wel door wil lezen. Een prachtig verhaal waar alle kenmerkende elementen van Bomann weer in zitten: verlies, een verborgen familieverhaal, en liefde. Ook deze keer weer mooi uitgewerkt tegen de achtergrond van de Wende en de DDR, wat mij in het begin moeite kostte maar achteraf juist iets extra’s toevoegde aan het verhaal. Verder valt natuurlijk ook het design van het boek op, met de rozen langs de hele zijkant.