Colleen Hoover was voor mij een ontdekking, tot mijn schaamte moet ik bekennen nog niet eerder iets te hebben gelezen van deze auteur. Met Layla is ze er in geslaagd mij te fascineren van begin tot einde.
Wanneer Leeds als basgitarist moet spelen tijdens een huwelijksfeest, in een B&B, ontmoet hij Layla. Het was meteen liefde op het eerste gezicht. Wanneer plotseling Layla ernstig gekwetst raakt, staan ze beiden voor een langdurig en moeizaam herstel. Leeds doet er alles aan om haar het beste te kunnen geven en boekt een uitje naar de B&B waar ze elkaar hebben leren kennen, om hun relatie terug wat meer pit te geven. Hij weet dat deze leeg staat en hoopt hier samen wat rust te kunnen vinden. Echter ontdekt hij snel dat er iets niet klopt, alles wijst op een aanwezigheid. Layla zelf, voelt haar er van in het begin niet relaxed, en stillaan verandert haar gedrag.
Het verhaal intrigeerde mij en samen met de vlotte pen leest het boek gemakkelijk en snel. Het wordt geschreven in het nu en in het verleden dat maar enkele weken verschilt. Wat op het huidige moment gebeurt ervaar je dat Leeds een gesprek met iemand voert, het is pas naar het einde toe dat je weet wie deze persoon is. Beide tijdspannes vloeien mooi samen naar het einde toe, alles wordt mooi op zijn eigen tijd onthult, en zet je er toe aan om verder te lezen. Zowel Leeds als Layla voel je goed aan, en maakt het beeld van hun gevoelens intens.
“Layla” is een bijzondere roman met een paranormaal tintje dat je een wat spanning geeft, zeker een aanrader!