Dit verhaal over de vriendinnen Audrey en Eve in een paar zinnen recht proberen te doen, is eigenlijk onbegonnen werk, want er valt zo veel over te zeggen. Maar het mooiste eraan vond ik de bijzondere vriendschap tussen Eve en Audrey. Die liep butsen en deuken op, hing aan een zijden draadje en leek zelfs op een gegeven moment iets van het verleden. Maar ze bewees sterker te zijn dan de oorlog en de verschrikkingen in die jaren. Sterker dan duizenden kilometers afstand. Sterker dan jaren stilzwijgen. Sterker dan bedrog. Want toen Eve en Audrey elkaar na jaren weer ontmoetten en je door alles wat er was gebeurd, zou verwachten dat de vriendschap over was, was ze er nog steeds. Sterker dan ooit. Maar de roman is meer dan alleen een prachtig verhaal over een bijzondere vriendschap tussen twee vrouwen die zo ontzettend moedig zijn, al vinden ze zelf vaak van niet. Wat dat ‘meer’ inhoudt, mag je alleen zelf gaan ontdekken. Want natuurlijk moet je deze roman – al vind ik het niet Austins beste door onder meer de grote tijdsprongen, waardoor het wat fragmentarisch aandoet soms – zeker lezen dit najaar.
