Geschreven bij Het klaprozenjaar
Het klaprozenjaar is de vijfde roman van Corina Bomann.
Het boek is zeer mooi vormgegeven doordat er klaprozen op de bladzijden (aan de buitenkant) gedrukt zijn.
Het is een boeiend verhaal om te lezen.
Het gaat over Nicole die zwanger is. Ze krijgt te horen dat haar kindje een erfelijke hartafwijking heeft. Dit komt zowel bij haar ex partner als bij haar moeder in de familie niet voor.
Nicole is alleen opgegroeid bij haar moeder, dus zonder vader. Haar moeder Marianne heeft nooit over haar vader willen praten.
Uiteindelijk verteld Marianne aan de hand van foto’s haar verhaal. Er staan geen echte foto’s in het boek. Maar het wordt zo goed weergegeven dat je je er een voorstelling van kunt maken. Erg knap gedaan van de schrijfster.
Marianne gaat als uitwisselingjuf naar Bar le Duc in Frankrijk. Het is na de oorlog en de Fransen zijn er niet zo blij mee. Hierdoor heeft ze het niet makkelijk. Gelukkig heeft ze ook mooie dingen gemaakt, zoals de ontmoeting met haar grote liefde.
Het is een goed boek die geschreven is in twee tijdsperioden in twee landen. Dit maakt het ook erg interessant. Er gebeurt van alles, waardoor je maar door wilt blijven lezen.
De titel is ook goed gekozen, dit wordt duidelijk in het verhaal.
Ik kan het boek iedereen aanraden die van historie, romantiek en familieverhalen houdt.