Bloemen van de duisternis

Parijs in de nabije toekomst: een digitale wereld waarin kunstmatige intelligentie en technologie het leven voor een groot deel overgenomen hebben. Het straatbeeld wordt bepaald door elektrische voertuigen, drones die boodschappen rondbrengen en bewakingsrobots. Hittegolven, snikhete zomers, watertekort, hevige stormen, het einde van de natuurlijke bestuiving en het langzame uitsterven van de insecten ten gevolge van klimaatverandering hebben een einde gemaakt aan het groen.
Bij een aanslag zijn de Eiffeltoren en de nabije omgeving grotendeels verwoest. Op sommige plekken is de stad nog in wederopbouw. Schrijfster en voormalig taxateur Clarissa Katsef is na de traumatische scheiding van haar tweede man op zoek naar een nieuwe woning. Ze komt terecht bij CASA, een huisvestingsprogramma speciaal voor kunstenaars. Ze krijgt de enige woning op de 8e verdieping toegewezen. Al snel na haar intrek in de woning krijgt Clarissa het gevoel dat ze bespied wordt: er gebeuren vreemde dingen en ook haar kat gedraagt zich raar. Naarmate de tijd verstrijkt, wordt het voor Clarissa steeds moeilijker om werkelijkheid en dromen van elkaar gescheiden te houden. Neemt haar fantasie een loopje met haar of is er meer aan de hand? En wie in haar omgeving kan ze eigenlijk nog vertrouwen?

Interessante en verrassende roman over hoe de nabije toekomst van onze wereld er uit zou kunnen gaan zien. Het boek kruipt in de geest van een gepassioneerd schrijfster, die op meerdere fronten een strijd voert. Niet alleen met zichzelf en haar verleden, maar ook met de snel veranderende wereld om haar heen. Door de verschillende verhaallijnen, die uiteindelijk allemaal met elkaar te maken blijken te hebben, blijft het verhaal boeiend. Het heeft een ietwat onbevredigend open einde, omdat een aantal van deze verhaallijnen niet afgemaakt wordt. Dat laat weliswaar ruimte voor de fantasie van de lezer, maar zelf had ik op een aantal vragen wel graag het antwoord geweten aan het einde van het boek.

En mooi boek dat ik niet weg kon leggen. Had wel 2x zo dik mogen zijn. Want nu zit ik met heel veel losse eindjes! En dan niet alleen hoe het met de kat gaat en of haar vaders neus is genezen en of ze haar spullen nu eindelijk eens ophaalt. Wat zit er achter CASA, lukt het haar ze te ontmaskeren, waar is Perrier, gaat Jordan haar geloven, hoe loopt het af met haar flatgenoten, wat is er allemaal in de wereld gebeurd, hoe ziet ze de toekomst van die wereld enz. enz. ik blijf met veel te veel vragen zitten. Als ik ergens een hekel aan heb is het een open einde, en dit is het grootste open einde ooit!

Als fan van Tatiana De Rosnay zijnde kon ik niet wachten om aan dit verhaal te beginnen. Dit keer koos ik voor het luisterboek @bookchoice.

Bloemen van de duisternis is een dystopische roman over Clarissa, een schrijfster die na een relatiebreuk op eigen benen komt te staan. Ze betrekt een appartementen complex speciaal voor kunstenaars die volledig uitgerust is met de nieuwste technologie. Clarissa haar gezondheid gaat achteruit en ze vermoed dat het te maken heeft met het appartement. Ze word al helemaal bezorgd wanneer een van de bewoners verdwijnt.

In dit boek worden alle huidige zorgen en angsten aangehaald. Klimaatverandering, terroristische aanslagen en het feit dat alles langzamerhand vervangen worden door robots. Zelfs op gebied van relaties en sex.

Ik moet eerlijk bekennen dat ik het erg beklemmend vond. Het deed zeer realistisch aan. Zeker omdat het onderwerpen aanhaalt die ook daadwerkelijk gebeuren. Nu met elektrische auto's, het feit dat we niet zonder mobieltjes en internet kunnen zegt genoeg. In de huidige lockdown merk je ook dat we echt afhankelijk zijn van het online wereldje.

Her en der vond ik het wat langdradig maar het bleef boeiend. Wat ik wel jammer vind is dat ik nog met een aantal vragen blijf zitten. Ik vrees ook dat ik die niet beantwoord ga krijgen.

Tatiana heeft mij weer aangenaam verrast. En ik kijk uit naar haar volgende werk !

Al met al een goed begin van een nieuw leesjaar ! Ik geef dit boek 4 sterren..