Geschreven bij Mijn kijk op de wereld
De eerste helft van de jaren 80 heb ik als voedingskundige gewerkt in het noorden van Mozambique. Bij toeval kwam ik, op doorreis, in een dorpje ene Hans Rosling tegen, een jonge Zweedse arts. Nadat we ons hadden voorgesteld onderwierp hij me direct indringend aan een spervuur van vragen over de cassave variëteiten aan de kust. Geen tijd voor koetjes en kalfjes van expats die elkaar in een uithoek van Afrika tegenkomen, maar doelgerichte kennisuitwisseling, kritisch bevraagd. De uitbraak van een reeks verlammingen - waarvan we toen slechts vermoedden dat ze door cassave veroorzaakt werden – werd onze directe connectie. Later werd hij de inspirerende promotor bij mijn zoektocht naar lokaal toepasbare ontgiftingsmethoden voor cassave. Nooit eerder ontmoette ik iemand die zo’n drive had om het naadje van de kous te weten en zo streng was bij het beoordelen van de bewijskracht van gegevens en bevindingen. Grote sociale, economische en historische verbanden bestudeerde hij met dezelfde gretigheid als neurologische en fysiologische processen op microniveau. Daarbij wist hij rake verbanden te leggen tussen die kennisgebieden. Hoewel doelgericht, bejegende hij alle mensen met groot respect. Zijn invloed op mij ging veel verder dan mijn onderzoek en promotie; ze betrof ook mijn verhouding tot de wereld.
Door het lezen van dit boek, de grote lijn van zijn levensverhaal gelardeerd met anekdotes en humor, weet hij me weer bij de les te houden: Gáán voor wat er werkelijk toe doet in de wereld. Hans heeft indertijd de bezieling voor het grondig onderzoeken van wat zich aandient als realiteit bij mij vergroot en doet dat middels dit boek weer. De originele titel is ‘Hoe ik leerde de wereld te begrijpen’, en precies dát proces wordt hier boeiend en stimulerend beschreven. Het leest soms als een spannend jongensboek of heldenroman. Maar dan absoluut non-fictie en zonder overdrijving, weet ik van nabij. Ik raad het iedereen, vooral ook jongeren, met betrokken interesse in de wereld van harte aan, en hoop dat daarmee een vonk van Hans Rosling’s bezieling ook naar hen overspringt.