Kinderklassiekers 5 - De vuurvogel

Dit prentenboek is geïnspireerd op het ballet “de vuurvogel” (1910) van Michel Fokine en Igor Stravinsky. Dit merk je ook direct aan de sfeer en uitstraling van dit verhaal, zowel in de tekst als in de illustraties. Je ziet alle personages gewoon voor je ogen dansen en je hoort de klanken van de klassieke muziek in je oren, dat maakt dit prentenboek absoluut meteen al bijzonder en uniek. De prins is avontuurlijk, nieuwsgierig, maar ook erg dapper. Hij neemt je mee dit verhaal in, samen met hem ga je dit avontuur aan. De gevoelens worden heel mooi overgebracht en ook voor jonge kinderen is dit al op te merken.
•
De schrijfstijl van Bette Westra is als een sprookje, magisch en betoverend. Ook schrijft ze erg beeldend en in combinatie met de prachtige illustraties van Djenné Fila komt dit boek dan ook helemaal tot leven. Je waant jezelf in de boomgaard samen met prins Ivan en je ziet het verhaal als een film voor je ogen afspelen. De illustraties zijn vrij donker, behalve als de vuurvogel aanwezig is, deze kleurt en fleurt het verhaal helemaal op. Naar het einde toe voel je de vrijheid en de blijheid van de personages en dit zie je ook heel erg mooi terug in de illustraties.
•
“De vuurvogel” is een verhaal dat je steeds weer opnieuw kunt lezen zonder dat het zijn charme verliest. Het blijft na tien keer lezen net zo mooi als de eerste keer dat je het las. Het is absoluut een prachtig verhaal om samen met kinderen te lezen, een ideaal verhaaltje voor het slapen gaan. Er staan wel wat moeilijke woorden in de tekst maar ondanks dat is dit verhaal ook heel goed te begrijpen en volgen ook voor de wat jongere kinderen. Al is “De vuurvogel” wel het allermooiste voor de wat oudere kleuters van vijf jaar en ouder.

Muziek van Stravinsky en het ballet van Fokine, een Russisch sprookje, de tekst van Westera én een vlammende omslagillustratie die je niet meer vergeet van Fila. Ieder ingrediënt voor een interessante mix cultuur, laat de interesse aanwakkeren tot het openslaan van: De vuurvogel.

Stop! Even wachten. Dit zou prins Ivan ook moeten doen als hij voor het hek van de tovertuin staat.
Zoek voor een complete beleving eerst de muziek van De vuurvogel op. Misschien is er nog een cd in huis waarop het verhaal met muziek wordt verteld met een eerder bewerkte tekst van Bette Westera, of zoek op internet een fragment.

Op een dag laat Prins Ivan zich niet weerhouden door een hek om een sappige appel te gaan plukken. Dan is het opeens zo donker als de nacht. Wie goed op details let, ziet een aankondiging in het fantastische knipwerk van Djenné Fila. Ivan loopt binnen in een benauwende sprookjesachtige omgeving langs oplichtende paddenstoelen, strakke bomen en ziet de contouren van een bouwwerk. Het is het kasteel van Kashei de Onsterfelijke. Deze reus houdt 12 prinsessen gevangen en heeft de 11 prinsen die een vergeefse poging ondernamen tot het bevrijden van hen, in stenen beelden doen veranderen.
Een plots verschijnende magische vuurrode vogel, badend in licht, vertelt Ivan over dit rijk en de gevangen prinsessen. Als hij de vogel vastgrijpt om hem mee te nemen naar zijn paleis, smeekt de vogel haar vrijheid terug te geven, in ruil voor een magische rode veer. Vol moed gaat Ivan op pad in het donker. Elf prinsessen verschijnen in de tuin met daarin de elf eerder versteende prinsen. Ivan voelt de magische veer gloeien en gaat tegen de waarschuwingen in, nadat de twaalfde prinses ook de tuin heeft betreden, op zoek naar het ei waarin de ziel van de reus wordt bewaard. De hulp van die rode veer lijkt onmisbaar in de strijd met de reus. Hoe loopt dit af?

In een beperkt aantal kleuren met veel nuances, waardoor de fabuleuze illustraties een rust uitstralen, wordt een Russische legende in verschillende technieken verteld. De illustraties ademen een wonderlijke sfeer uit door de schaduwen en lichtschakeringen in de aquarellen, de elfachtige silhouetten van de figuren, maar ook de magische paddenstoelen. Het uitbeelden van enkele ledematen of alleen een hoofd van de reus maakt dat het beeld ook voor jongere kinderen niet eng wordt. Er is door kleur een duidelijk onderscheid wie goed wil zijn en wie kwaad in de zin heeft. De kleuren horen bij de sfeer.

Met het tegelijkertijd beluisteren van de muziek bij het lezen van de tekst, blijkt dat de lengte van de goed geschreven woorden door Bette Westera exact passen bij lengte van de passages van de (ballet)muziek.
Een ongewoon betoverende bewerking van een mysterieuze legende waarbij het werk van Djenné Fila in alle opzichten de kijkende lezer bijzonder mooie taferelen brengt. Kunsttaferelen die een prijs verdienen. Voor iedereen vanaf ong. 5 jaar.