Geschreven bij Vlammen
Vlammen staat in vuur en vlam! Wow, wat een geniaal vervolg van De Hongerspelen! Eén tip: lees Vlammen niet voordat je deel 1, De Hongerspelen, hebt gelezen. Om het boek goed te kunnen begrijpen, heb je wel informatie nodig uit boek 1.
Katniss Everdeen, de hoofdpersoon, is ouder geworden - en haar besluiten wijzer. Haar grootste vijand, Het Capitool, wil wraak nemen en doet er alles aan om Katniss haar leven kapot te maken. Wat een beangstigende gedachte! Het Capitool en De Districten hebben veel weg van een dictatuur - maar in Vlammen wordt de opstand goed aangewakkerd en komen De Districten in actie!
Als President Snow -wat een gluiperig mannetje- bedenkt dat de zogenaamde Kwartskwelling dit jaar inhoudt dat alle nog levende winnaars van de Hongerspelen mee moeten doen, gaat Katniss de Arena ook weer in. Samen met Peeta, samen met Haymitch als mentor. En dat levert een heel sterk plot op, met een verrassende afloop... Langzaam komen de geheimen van de Arena naar boven - en manieren om de Arena, en daarbij Het Capitool, te manipuleren...
Wat ik zo gaaf vind aan dit boek, is dat het zo natuurlijk voelt, zo vanzelfsprekend. Wanneer er staat dat een man turqoise haar en een turqoise gezicht heeft, valt dat haast niet op tussen de regels - en je weet het te accepteren. Daarnaast beschrijft Collins De Districten zo, dat ze allemaal hun eigen gezicht krijgen. Je voelt de kracht van De Districten, de macht van de opstanden en de afzwakking van Het Capitool.
Vlammen heeft veel Katniss, veel Peeta, weinig Gale (helaas...) en ach, die arme Cinna... De thema's in dit boek zijn goed uitgewerkt: leven en dood, kiezen en strijden voor jezelf of voor anderen. Maar het belangrijkste van alles: Samen sta je sterk!