Patroon - Tao Te Ching

Zoek het maar op in Wikipedia: de Tao Te Ching is na de bijbel waarschijnlijk het meest vertaalde boek ter wereld.
Dat betekent dat er betere en slechtere vertalingen en interpretaties zullen zijn dan deze van Ursula K. Le Guin. Vergelijken is met zoveel vertalingen kansloos, dus ben ik blanco dit boek begonnen te lezen, voor zover blanco mogelijk was.

De Tao Te Ching bestaat uit twee “boeken” van in totaal 81 korte teksten. Teksten die je niet even achter elkaar kunt lezen. Dit zijn teksten die je op je moet laten inwerken. Sommige teksten zullen je raken, en andere minder. Al lezend bekroop mij het gevoel dat de teksten me ergens zo bekend voorkwamen. Ik ben in mijn boekenkast gedoken, en inderdaad: ik vond een vertaling uit het Engels naar het Nederlands uit 1987 terug (dus toch vergelijken….).

Wat me bij het vergelijken opviel was de eigentijdse vertaling door de schrijfster van deze versie. Doordat ze heeft gekozen voor haar eigen (modernere) stijl, kwam deze versie meer bij mij binnen. Mijn oude versie was in formelere en in mijn ogen meer hoogdravende stijl geschreven. Ik herken dat in de discussie over vertalingen. Probeer je zo dicht mogelijk bij de oorspronkelijke tekst van destijds te blijven, of probeer je om de tekst toegankelijk te maken voor deze tijd. En kennelijk is de sfeer van de oorspronkelijke tekst bij deze vertaling goed bewaard gebleven, omdat ik de link legde met de versie van jaren terug.

Voor mij heeft de schrijfster de Tao Te Ching heel toegankelijk gemaakt. Mede door haar persoonlijke commentaar en interpretaties bij de verschillende teksten. En daar laat ze een statement van zichzelf achter, als baanbrekend schrijfster van haar tijd. En schuwt daarbij niet om andere vertalingen en dogma’s aan te pakken, zonder deze vertaling op zich daarmee te overschaduwen.

Voor mij een pareltje, dat je meerdere malen zult willen herlezen. Want de teksten groeien mee met je eigen persoonlijke groei. En laten je steeds weer nieuwe dingen (in)zien.

Tenslotte was ik weg van deze uitgave. Ik heb niets tegen e-readers, die heb ik zelf ook. Maar een mooi gestileerde hardcover, met lint om bij te houden waar je bent, daar kan voor mij een e-reader echt niet tegenop.

Als je de Tao Te Ching al kent, en zeker als je hem nog niet kent, zou ik zeker aanraden de lessen in dit boek te gaan lezen.

Mijn eerste boek, dat ik zelf kocht, was de Tau Te Tjing, vertaald door Blok en uitgegeven door Kluwer in de jaren zestig. In de jaren negentig kocht ik een mooie met de Chinese karakters geïllustreerde Nederlandse vertaling. De betekenis van de titel is Weg Kracht Klassiek (=boek).
In 2020 kreeg ik de poëtische bewerking van de boeken Tao en Te door Ursula le Guin.
Zij raadpleegde tientallen jaren lang verschillende vertalingen totdat zij over de tekst tevreden was.
De kaft van dit derde boek is mooi oranje gekleurd en heeft een praktisch leeslint. De 81 gedichten vragen om contemplatie. Tegenstellingen zoals leiders of volgers, dom of wijs, verliezen of winnen, gezond of ziek, maken dit boek interessante kost voor hen die graag filosoferen. Ik raad het lezen aan.

Als je van Oosterse Wijsheid houdt is dit boek zeker een aanrader.