Te intelligent om gelukkig te zijn?

Dirk,29-9-2020, Rotterdam - Hoogvliet
Wat in dit boek duidelijk gemaakt wordt, is dat hoogbegaafdheid samenhangt met een grote gevoeligheid. Ik heb zelf kinderen met de diagnose hoogbegaafd. Dat is waarom ze ´anders´ zijn. Er wordt aan de definitie van hoogbegaafdheid een 4 dimensie toegevoegd. Buiten een hoge intelligentie, taakgerichtheid en creativiteit. Dat is ook de reden dat in een 2 dimensionale maatschappij deze mensen tegen problemen oplopen. Het denken met gevoel zorgt ervoor dat je niet alleen sneller maar ook anders denkt. Non-lokaal denkt, een denken dat het ego verreweg overstijgt, idealistisch denken met alles wat je doet, top-down. Dit boek bevestigt mijn veronderstelling als ik terugkijk op mijn eigen leven, ik ben inmiddels 63 jaar, waarin ik ´gestrand´ ben als klokkenluider. Dat dit de oorzaak was van alle ellende ben ik mij nooit bewust geweest. Ik kon niet intelligent zijn. Alles wat ik deed vond ik ´normaal´.

Als je een duidelijk boek wilt over hoogbegaafdheid en je twijfelt of je het zelf bent moet je deze lezen. Heb regelmatig zitten janken vanuit herkenning. Het is dus een 'heftig' boek omdat het zoveel oproept qua emoties van dingen die nou eindelijk eens duidelijk worden. Waarom werkt iets nou nooit, wat zorgt ervoor dat ik elke keer tegen X of Y aanloop.

Het is niet een boek wat je even uitleest, meer een handboek voor het leven als hoogbegaafde. Zonder de standaard psychologische stigma's van wel of niet een hoog IQ >130 en dat soort onzin. Hoogbegaafdheid zit in veel meer dan IQ en helaas denken de meeste psychologen in hokjes en als je te lang in dat wereldje zit neig je vanzelf naar denken in problemen.

O ja ik ben hoogbegaafd btw. De twijfels die ik nog had zijn inmiddels opgelost, nu over naar de acceptatiefase :P en daarmee de pijn van het verleden accepteren en tijd voor focus op wat hoogbegaafdheid nou zo 'fijn maakt'. Oftewel focus op wat je nou wel goed kan!

Heb het boek trouwens uitgeleend aan een HB vriendin en ze vond het fijn. Ik kreeg trouwens de tip van dit boek van een andere HB vriendin. Dus het wereldje is lekker ons kent ons. Als je je erin gaat verdiepen zie je andere HB'ers ook ineens. Je herkent ze aan hun manier van doen.

Tot slot, is het boek een aanrader; ja. Leest het makkelijk; ja en nee. Het is duidelijk omschreven maar de zelfreflectie die je nodig hebt om het op jezelf te betrekken maakt dat dit een boek is dat je continu kan pakken en weer wegleggen. Ik ben zelf gewoon begonnen met de hoofdstukken die me aanspraken. Je hoeft het dus niet chronologisch te lezen.

Er is geen boek over hoogbegaafdheid hier ongelezen gebleven, maar deze spant toch wel de kroon. Deze komt het meest dichtbij wat een hoogbegaafde voelt en beleeft. Niet enkel een hoge intelligentie, maar zoveel meer dingen. Hopelijk kan dit boek de lezer op het juiste spoor brengen. Persoonlijk vind ik het boek geschikt voor hulpverleners, maar ook voor de hoogbegaafde. De psychologe Jeanne Siaud omschrijft het precies zoals het is, zonder rompslomp en hoogbegaafdheid tot een elitair iets te liften en dat hoogbegaafd zijn alleen draait om een hoge intelligentie. Iets wat zoveel mensen nog steeds denken, waardoor deze groep enorm stuk loopt in deze maatschappij.