Apostelkind

Iemand nam de moeite en de woorden om mijn complete jeugd letterlijk te schetsen; de sfeer; de feiten; de herinneringen en herkenning; de warmte en volgzaamheid; het vertrouwen en de naïveteit; en uiteindelijk de impact die het voor de rest van je leven heeft. Dank aan de schrijfster, die nu eindelijk een uitgebreide en afgewogen getuigenverklaring gaf van wat zich exact zó afspeelde tijdens mijn leven, totdat ik Ons Werk verliet.

Dat nooit iemand begrip kon hebben over mijn verhalen -omdat er geen publieke bewijzen waren voor mijn bijzondere belevenissen- deed mij zwijgen: ik heb altijd het gevoel gehad dat anderen vonden dat ik overdreven verhalen vertelde. Ik hoop dat de ogen van de wereld worden geopend: de vriendelijk schijnende club met de reclame “Zoek het antwoord in jezelf” was tot eind jaren negentig een hersenspoelende club volgelingen die tot in je botten alles manipuleerde. Van je gevoelens en je gedrag; van je geweten en je goedheid; van je geld en van je gewoonten. Dat raakt een mens nooit meer kwijt.

Ondanks het feit dat ik een warme goede jeugd en opvoeding heb gehad, en geen enkele wrok voel naar de schijnvertoning en verblinding uit die tijd, waarschuw ik voor de valstrik die altijd weer gevormd wordt zodra een mens -over zichzelf- beweert dat hij de waarheid kent en wijsheid heeft.

Dit boek is een absoluut eerlijk en open verhaal, waarin ik slechts herken en betuig dat de werkelijkheid wordt beschreven. Een ongelooflijk raak getuigenis van wat zich binnen dit genootschap heeft afgespeeld. Zelfs heb ik me verbaasd over de nauwkeurige beschrijving van wat -blijkbaar- iedere tijdgenoot overkwam. Totaan de fotos van het handschrift van de Apostel -ik bezit zelf ook diverse exemplaren- en de kinderplaatjes met aanbidding voor de Man Gods; ik weet dat dít de feiten zijn. Ook ik bezit een scala aan bewijzen en documenten, om te bevestigen dat dit het verhaal is. Ook al moesten zoveel documenten worden vernietigd door omstandigheden, om maar niet in handen van de buitenwereld te komen. Nergens vind ik een onwaarheid of afwijking van wat zich heeft afgespeeld. De liederen; bedragen; woorden en zelfs (goedbedoelend overkomende) dreigementen uit die jaren zijn nog te beperkt beschreven, om te omschrijven wat voor de rest van je leven doordreunt in je eigen gedrag en karakter in het dagelijks leven.

Het zijn de woorden van de schrijfster; niet nauwkeuriger had iemand míjn jeugd kunnen omschrijven. Complimenten.

De schrijfster geeft een helder, waarheidsgetrouw en zeer herkenbaar (voor mij als voormalig Apostelkind '76) beeld van deze tijd in het AG.
Hulde aan Renske die de moed heeft en de moeite heeft genomen om deze verborgen zaken zichtbaar te maken. Voor mij zeer helend deze erkenning. Aanrader.

Een integer, knap geschreven document. Een aanrader voor leden, ex-leden en (professioneel) geïnteresseerden.

Hoe heeft een gemeenschap van 30.000 leden ongezien kunnen opereren in de recente geschiedenis? Het is nauwelijks te bevatten.
Het kan haast niet anders of lezers die erbij waren in de jaren ‘60 tot en met ‘90 zullen veel van deze ontdekkingsreis herkennen. Het zal voor sommigen (soms pijnlijk) herkenbaar zijn, maar dat maakt het niet onwaar.

Wie dit genootschap niet kent, maar wel iemand die daar vroeger kwam: je begrijpt zo veel meer na het lezen van dit boek. Het zal je verbazen.

Het is geen standaardwerk, dat pretendeert het ook niet te zijn; het is een intelligent en persoonlijk boek met een universele boodschap: kijk met open vizier naar het verleden, erken verantwoordelijkheid voor wat gebeurd is en nagelaten, en vooral: laten we dit nóóit meer doen met z’n allen.