Geschreven bij Helen Grace 9 - Nog lange niet
Nog lange niet is de negende thriller in de ‘Helen Grace’- serie en opmerkelijk is dat eerst de Nederlandstalige editie is verschenen en pas daarna de originele Engelse versie. De auteur M.J. Arlidge hoeven we al lang niet meer voor te stellen, hij is één van de bekendste thrillerauteurs van dit ogenblik. Zijn vorige boeken over Helen Grace haalden allemaal de bestsellerlijsten. Na het iets mindere In de maneschijn en de standalone Kom je spelen, die mij ook niet echt kon bekoren, is hij terug met een sublieme thriller van maar liefst 525 pagina’s! Het is een dikke pil waarbij je aanvankelijk zult denken dat je er lang leesplezier van zult hebben, maar….niets is minder waar, het is een razendsnelle verhaal en in een mum van tijd heb je hem uitgelezen. Dit is een van die boeken dat wanneer je er eenmaal in bent begonnen, je het onmogelijk nog opzij kan leggen, je blijft lezen totdat je hem uit hebt. Arlidge biedt zijn lezers weer veel spannende momenten aan in zijn alom gekende stijl: korte hoofdstukken die vaak afsluiten met een cliffhanger, waardoor je toch nog even het volgende hoofdstuk wilt verder lezen en je zonder het te beseffen het boek uiteindelijk in één ruk uitgelezen hebt.
Hoewel het boek onderdeel is van een serie, kan je het ook perfect lezen zonder eerst de voorgaande boeken te hebben gelezen, maar ik raad jullie toch wel aan om dit eerst te doen. Zo kan je niet alleen de personages zien groeien, maar kan je ook Helens leven, de rode draad, beter volgen. In Nog lange niet lijkt zij het eindelijk allemaal voor elkaar te hebben en een stabiel leven te hebben opgebouwd. Ze heeft zelfs een ogenschijnlijke ‘normale’ romantische relatie en denkt eraan zich eindelijk te settelen. Maar Helen zou Helen niet zijn als er niet weer heel wat obstakels op haar weg terecht komen, zowel professioneel als in haar privéleven. Hoewel Helen een interessante hoofdpersonage is, blijft Charlie mijn favoriet. Zij is een vrouw die met beide voeten stevig op de grond staat en een zeer sterke persoonlijkheid heeft. Zelfs hoogzwanger blijft zij keihard verder werken, velen doen haar dit niet na. Ik ben blij dat ze ook hier weer centraal staat naast Helen en dat we een verder kijkje in haar familieleven mochten werpen. Ik ben alweer erg benieuwd hoe het verder met haar zal verlopen in de volgende Helen Grace thriller.
Het boek is geschreven in afwisselend snelle, korte hoofdstukken zoals we die gewoon zijn van Arlidge, en fragmenten uit het boek geschreven door Maxine Pryce, één van de hoofdpersonages uit het boek. De fragmenten uit Maxine’s boek zijn een soort flashbacks die ons meenemen naar een cruciale gebeurtenis in het verleden van Maxine en haar vrienden. Hierdoor werd mijn nieuwsgierigheid enorm geprikkeld, ik wilde weten wat er was gebeurd en vooral wat de link was met Helens huidige zaak.
Arlidge heeft een makkelijke, heldere schrijfstijl. Hierdoor leest het boek erg vlot weg. Het verhaal bevat heel wat wendingen, maar de uiteindelijke plot had ik wel een beetje zien aankomen, misschien omdat ik al te veel thrillers heb gelezen. Anderzijds waren er ook wel heel wat aanwijzingen door het verhaal heen, die een geoefende thrillerlezer er zo zal kunnen uithalen. Desondanks blijft het een nagelbijtende, spannende thriller. Het einde laat ook geen twijfel bestaan, er komt nog een vervolg, waar ik al zeer benieuwd naar ben.
Voor de echte Helen Grace fans heeft M.J. Arlidge bovendien enkele Easter Eggs (verborgen boodschappen of verwijzingen naar de voorgaande boeken) verstopt in Nog lange niet, de ene duidelijker dan de andere. Benieuwd of jullie ze kunnen vinden
Arlidge is een meesterverteller en heeft met Nog lange niet een superspannend verhaal geschreven, ondanks het soms voorspellende karakter. Ik scoor dit boek een verdiende 4 sterren en kijk vol spanning uit naar de tiende Helen Grace. Ben zeer benieuwd hoe het verder met haar zal verlopen.
