Mensen die niets van horror lezen of zien zullen dit boek vast goed vinden. Helaas zit het overvol met zaken die overgenomen zijn uit andere, betere verhalen.
Het verhaal wordt in twee delen gepresenteerd: een hoofdstuk door het volwassen hoofdpersonage, gevolgd door een hoofdstuk uit een fictief boek geschreven door haar vader.
Het merendeel van het verhaal speelt zich af in een huis dat mogelijk spoken heeft.
Al vlug wordt er wat duidelijk:
Het verhaal lijkt een kopie van The Haunting of Hill House, vooral de Netflix versie.
Het hoofdpersonage is irritant en heeft weinig inhoud.
Het boek zit vol met clichés (muziek in het midden van de nacht, deuren die openen op zichzelf, ...).
Alles zou opgelost kunnen worden door een kort gesprek.
Uiteindelijk geeft de schrijver een verklaring voor alles maar die maakt de rest van het verhaal spijtig genoeg niet goed.
Enige pluspunt: korte hoofdstukken en het leest vlot.