Ik dacht: kan je 'Nachtlicht' overtreffen? Met fenomenale songs als 'Scheef', 'Stof', die baslijn van 'Staan' en de dansende stem daarover?
En toch: 'Bitterzoet' is inderdaad een meesterwerk, maar dat blijkt helaas meestal pas een paar jaar later.
Zoveel hoogtepunten: elke song heeft zijn wendingen, intensiteit, soms vocaal, soms muzikaal, de combinatie, soms zelfs maar een paar woorden: "Kom op" in 'Oh', "Als je alles wil" in 'Zwarte Zon', "Het tegenlicht blijft, het blijft" uit 'Bitterzoet',... Je kan het wat vergelijken met die fenomenale jonge generatie vrouwelijke dichteressen in Nederland. Je kan die blijven lezen en altijd weer iets nieuw ontdekken.
En als je denkt dat je het allemaal gehad hebt na 12 songs, dan komt nog 'Groen' als een filmische, emotionele mokerslag, een briljant hoogtepunt dat je als een gebroken hoopje mens achterlaat: "aa-aaa", "mm-mmm".
De song van het jaar ;-)
Eefje De Visser zingt pratend, praat zingend. Sexy, zwoel, modern Gregoriaans. De noten dartelen op en neer, dan houden ze weer intens lang aan, ze zingt enjambementen! En dat vanuit de buik, de hartslag.
Vaak een trage hartslag en ik heb een hart met hartslag in rust van 55/minuut en het resoneert, het resoneert dat het een aard heeft! Soms sneller, zodat dat trage hart al gauw op hol slaat.
Ik moet echt al gaan zoeken naar iets wat vocaal èn muzikaal èn emotioneel zó sterk is. Nick Cave, Baltazar, Lana Del Rey, Billie Eilish en Christine and the Queens, zitten hier oververtegenwoordigd in mijn top playlist.
Oh toch die live sessie bij Radio 1 (België) even opsnorren op het gebruikelijke filmpjeskanaal.
Concert van het jaar (2020), nu al.
Ok, ik ben lyrisch, maar dat ben echt niet zo gauw.