Verloren vrouw

Geschreven bij Verloren vrouw

Bijna ieder van ons LetterenTribunalisten had weleens een Den Tex gelezen. Collectief beoordelen van deze inmiddels Grote Naam's werk deden wij echter nog niet. Met 63 van onze leden begonnen wij aan deze thriller. 63 van ons hebben het boek, tot en met de laatste pagina gefixeerd, daadwerkelijk uitgelezen. Een unicum.

Wát een fantastisch, nergens inzakkend plot! Wát een verteller! Wát een enorm geslaagde opzet in het opbouwen en vasthouden van spanning!

En dat is niet alles. Volgens de Den Tex-kenners onder ons geeft Verloren Vrouw blijk van een ontwikkeling die een topschrijver op relatief latere leeftijd zelfs nóg beter kan maken. De samenwerking met de bedeesde, veel te weinig bewierookte superredacteur Ad van den Kieboom blijkt Charles den Tex' in het verleden soms wat overenthousiaste staccatostijl opnieuw te hebben kunnen beïnvloeden. Het machinegeweer onder de Nederlandse auteurs blijkt tegenwoordig een uiterst precies scherpschuttersgeweer. Hulde! Aan beide heren.

Geschreven bij Verloren vrouw

De nieuwe thriller “Verloren vrouw” van Charles den Tex begint met een moeizaam verlopend verhoor door de rechercheurs Walten en Jonse van Huibert Bilderman, lid van de raad van bestuur van de Compile Data Defense Groep. De vragen gaan over de heer Da Silva met wie kennelijk iets is gebeurd. Vooralsnog blijft onduidelijk wat. De verhoorsessies lopen vervolgens als een rode draad door het verhaal.

Luc Beaumann, een man met vele gezichten, vindt ’s nachts op straat de bewusteloze Djenna, een mooie jonge vrouw die blijkbaar gedrogeerd en beroofd is. Hij neemt haar mee naar huis en begint daarmee aan een avontuur waarvan het verloop en de afloop onoverzienbaar zijn.

Sem en Rafiek zijn twee doortrapte en ontspoorde jongemannen met sterke aanleg voor criminele gedachten en activiteiten. In opdracht van de louche Berry Fak stelen zij een smartphone die voor de opdrachtgever van die diefstal vanwege de inhoud een grote waarde lijkt te hebben. Complicaties zijn er al snel omdat de aankomende criminelen geld ruiken en te ver gaan bij het realiseren van hun doelstelling. Berry Fak heeft via Sportcafé Halfweg banden met het drietal Eddy, Ruud en Deef, die elk hun eigen sterke en zwakke eigenschappen hebben.

Compile Data Defense Groep staat onder leiding van Huibert Bilderman, Pamela Gründer en Da Silva. Binnen dit groepje speelt zich een machtsstrijd af. Het bedrijf is actief op een geheimzinnig en tamelijk duister gebied. De innemende Surinaamse pensionhoudster Ada Eenvoud raakt de kern van de zaak met de volgende uitspraak:

“Ze spoort niet”, zei ze. “Er zit iets in die kop en het lijkt wel of ze dat zelf niet onder controle heeft. Weet wat je doet.”

En even later voegt Bilderman daar in zijn zoveelste verhoor aan het adres van de rechercheurs aan toe:

“U bent naïef. Of dom. Wij bepalen wat u denkt, wat u vindt. Wij sturen uw gedachten, uw meningen. U bent wat wij willen dat u bent en dus bent u niemand.”

De ontknoping van de plot is even verrassend als boeiend. Het verhaal eindigt met een laatste verhoorsessie met Bilderman. Daarin komt nog een fraaie slotwending tevoorschijn.

Charles den Tex is een geweldige schrijver. Zijn stijl kenmerkt zich door korte, snelle zinnen die soms staccato in ijltempo het tafereel tot leven brengen. Vooral zijn meest recente boeken zijn op een interessante manier doordrenkt van hypermoderne digitale en soortgelijke technieken en actuele maatschappelijke thema’s op de rand van heden en toekomst waardoor hij welhaast een eigen thrillergenre heeft geschapen. Hij heeft een scherp oog voor vooral de donkere kanten van de nieuwste technologische ontwikkelingen.
Den Tex weet deze complexe onderwerpen met zijn heldere stijl ook toegankelijk te maken voor lezers die niet veel op hebben met digitale ontwikkelingen. Voorkennis is niet vereist.

“Verloren vrouw” is een inhoudelijk bijzondere, zeer goede thriller en verdient vier flonkerende sterren.

Geschreven bij Verloren vrouw

Het is alweer even geleden dat ik een boek van Charles den Tex heb gelezen en was dan ook blij verrast met deze nieuwe thriller van zijn hand “Verloren vrouw” Via Harper Collins doe ik mee met het review team en kreeg alvast de epub voordat het boek uitkwam.

Het boek heeft een prachtige cover, de titel en naam van de auteur liggen erop gedrukt, een cover die je niet voorbij loopt in de boekwinkel.

Een boek wat ik nu al kan zeggen, niet weg te leggen is. Er is geen opbouw van het verhaal, je zit er meteen in, de spanning is vanaf het begin al voelbaar. Het verhaal bevat personages, die allemaal niet zijn wie ze zeggen dat ze zijn. Wel heel veel personages waardoor je soms even moet nadenken wie ook alweer bij wie of wat hoorde. Het is geen optie het boek weg te leggen. Je bent zo benieuwd naar het volgende stuk, dat de vele personages niet erg zijn. Langzaamaan kom je bij een ontknoping waarbij er veel personages uit de weg worden geruimd en je die dus ook kan vergeten.

Het verhaal bestaat grotendeels uit drie verhaallijnen. De eerste en tevens belangrijkste verhaallijn gaat over Luc Beaumann en zijn compagnon Fabian van Doorwinth. Twee doorgewinterde kompanen, die grof geld verdienen in de tussenhandel, maar het bedrijf loopt niet zo heel goed meer. Luc vind na een aanvaring met Fabian in een steeg de bloedmooie Djenna, die haar geheugen totaal kwijt is. Waarom lag Djenna daar bewusteloos en in een niets verhullend setje in haar eigen braaksel in die steeg. Luc en Djenna gaan samen opzoek naar haar identiteit. Maar hoe dichter ze bij de afkomst van Djenne komen, hoe gevaarlijker het wordt. Wie is deze mysterieuze vrouw en waar haalt zij haar krachten vandaan, die opborrelen als ze zich heel boos maakt, dat wil zij zelf ook heel graag weten.

Als zijn bespreking met Fabian anders was verlopen, was hij veel eerder naar huis gegaan en zou hij deze straat juist hebben gemeden vanwege alle uitgaansdrukte. Als hij iets sneller had gereden, had hij haar voet waarschijnlijk niet eens gezien. Als het had geregend ook niet. Als…

Nu lag ze in zijn auto

De tweede verhaallijn gaat over de ondervraging van Huib Bilderman op het politiebureau. Deze man is de voorzitter van de raad van bestuur van de Compile Group en wordt verdacht van moord. Deze man houdt stug zijn mond op het politiebureau maar je leest waar hij aan denkt en wat zijn relatie is met Djenna.

En de derde verhaallijn gaat over het duo Sem en Raftik. Een Nederlandse en Marokkaanse jongen, die op hun scooter alles stelen waar zij geld voor kunnen krijgen. Zij moeten een mobiel met pincode zien te stelen en wanneer dit gelukt is deze afleveren bij Berry Fak. Deze runt een sportcafé, als dekmantel voor zaakjes die het daglicht niet kunnen verdragen. Het gaat mis als het tweetal de gestolen mobiel gaat brengen en hun afgesproken som niet krijgen van Berry. Het taalgebruik van de jongens, is echte straattaal en ik moest soms even denken wat er bedoeld werd. Maar dit was niet vervelend en past perfect in het verhaal.

Drie verschillende verhaallijnen, die langzamerhand bij elkaar komen met plotwendingen die je steeds op het verkeerde been zetten. Wel is al gauw duidelijk wat de verhaallijnen met elkaar gemeen hebben, maar het hoe en waarom blijft nog even de vraag. Charles schrijft korte hoofdstukken waardoor je steeds verder wil lezen. Echt een super goed opbouwende thriller waarbij ik me al een film kon voorstellen. Charles den Tex is terug en hoe. Een dikke mustread die ik voorlopig niet uit mijn hoofd krijg.