Geschreven bij Sterf twee keer
Tess Gerritsen is al jaren mijn favoriete schrijfster. Ik begon ooit eens in een boek van haar terwijl ik nog nooit van haar had gehoord en ik kon niet ophouden met lezen. Toen ben ik aan de Rizzoli & Isles-serie begonnen en ook daar zitten pareltjes van boeken tussen, tot "Het Stille Meisje" uitkwam, wat ik toch echt wel 1 van haar mindere titels vind. Ten eerste even twee zwakke puntjes van deze uitgave: Om er nu weer "Tess Gerritsen overtuigt" op te drukken, wat een quote is uit het Algemeen Dagblad uit ongeveer 1895 vind ik een beetje zwaktebod. Dan zit er een grote blauwe sticker op het boek met "Bekend van Net5". Nou dames en heren lezers, dan heb ik nieuws: de serie op televisie en de serie boeken wijken zo van elkaar af dat het uiteindelijk nog maar om dezelfde personen gaat, namelijk Rizzoli & Isles en daarmee houdt de vergelijking dan ook wel op. De serie op televisie is zeer zeker aangenaam, maar volgt totaal de boeken niet en vice versa. De boeken volgen ook de serie niet op. Bijvoorbeeld: in de boeken heeft Isles een moordlustige moeder, terwijl in de serie haar vader de boosaardige is. In de serie (seizoen 5) op televisie is Rizzoli net zwanger, in de boeken heeft ze al een kind. En zo voort. Vergeet dus de serie als je de boeken leest en vergeet de boeken als je de serie kijkt, dat is mijn advies. Dan nu waar het om gaat: Is dit een Tess-waardige thriller? Nou en of! Je wordt vanaf het begin af in meegezogen in twee verhalen die door elkaar heen lopen: eentje van zes jaar geleden en eentje in het heden. Tess verweeft deze verhalen mooi door elkaar heen. Mysterie stapelt zich op mysterie en deze keer heeft Tess het gegooid op het dierenrijk als uitgangspunt, meer ga ik er niet over zeggen. Tot aan de spannende en onverwachte ontknoping van dit boek leest dit boek als een trein en ik had het dan ook binnen drie dagen uit. Heerlijk, maar ook jammer, want nu is het weer wachten op een nieuwe Tess. En uitgever: haal die quotes van het boek. Tess verkoopt zichzelf.
