Geschreven bij Er was eens iets anders
Dit boek is werkelijk de verrassing van dit jaar – in strikt positieve zin, en ik durf zelfs te beweren dat het tot nu toe een van mijn favorieten is, wat ik totaal niet had verwacht.
Het is niet zomaar een spin-off van het sprookje Assepoester, het is een volwaardige, knappe, kwalitatieve roman op zich.
Het is dat je weet dat het over de stiefmoeder van Assepoester gaat en het zogenaamd werkelijke verhaal van Assepoester, anders zou je denken dat het een fictief-historische roman is over het hof, de harde leefomstandigheden van de arbeiders en bedienden uit die tijd, hoe er neergekeken werd op vrouwen en ze geen bezittingen mochten hebben. Kortom; in mijn ogen een prachtig historisch verhaal met een knipoog naar Assepoester.
De auteur heeft het sprookje subtiel in het grote verhaal verweven, zodat je wel bepaalde details herkent (de grote gouden koets, het verliezen van haar schoen, het op zolder leven tussen de dieren etc.), maar dat het toch heel geloofwaardig overkomt. Het zou echt gebeurd kunnen zijn. Volgens mij weet de auteur ontzettend veel over deze periode, de middelleeuwen, of ze heeft gedegen research gedaan.
Teller schrijft ook prachtig, met omschrijvingen die bij de tijdsgeest passen. Je wordt meegevoerd in de sfeer, in het verhaal, en je zuigt echt ieder woord op. Ik kon het boek amper wegleggen.
Een meeslepende roman over moederschap, ontberingen, moed, krachtige vrouwen, wraak, liefde en vriendschap.
Een sterke aanrader!